 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
7. Hukuk Dairesi
E: 1976/6269
K: 1977/2032
T: 21.02.1977
- KÖY ÖZEL MERASI RASTGELE OTLANMA
- ELMENLİĞİ (ZİLYEDLİĞİ) KAZANDIRICI ZAMANAŞIMI
ÖZET: Köyün özel mer'asından söz edebilmek için, mer'anın köy adına tapuda kayıtlı olması gerekir. Bunun dışında köy halkının yararlandığı mer'anın Tapulama Yasasının 35. maddesinde sözü edilen yerlerden olmalıdır. Köy hayvanlarının rastgele otladığı yerlerin, kazandırıcı zamanaşımı hükümleri ile köy adına tescili olanaksızdır.
(765 s. Tapulama K m. 33, 35)
Taraflar arasında tapulama tesbitinden doğan dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay'ca incelenmesi istenilmekle temyiz isteğinin kanuni süresinde olduğu anlaşıldı. Tetkik raporu ve dosyadaki 1393 kağıtlar okundu. Tetkik Hakiminin açıklaması dinlendi, gereği görüşüldü:
Tapulama sırasında 810 parsel sayılı 8500 metrekare yüzölçümündeki taşınmazın Asliye Hukuk Mahkemesinde dava konusu edildiğinden söz edilerek malik hanesi açık bırakılmak suretiyle tesbit edilmiştir. Asliye Mahkemesinde görülmekte olan ve köy muhtarı tarafından hazine aleyhine açılan tescil davası tapulama Mahkemesine devir edilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne, nizalı 810 parselin davacı köy Tüzel Kişiliği adına tesciline karar verilmiş, hüküm davalı Hazine vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemece toplanan delillere göre nizalı taşınmaz, köy içinde bir boşluk olup, zaman zaman köy hayvanlarının otlamakta olduğu deliller ile saptanmıştır. Köyün özel merasından söz edilebilmek için mer'anın köy adına tapuda kayıtlı olması gerekir. Bunun dışında köy halkının yararlandığı mer'a Tapulama Kanununun 35. maddesinde sözü edilen yerlerden olması gerekir. Bunun dışında köy hayvanlarının rastgele otladığı yerlerin, kazandırıcı zaman aşımı hükümleri ile köy adına tescili olanak dışıdır. Bu tür kullanma kazandırıcı zamanaşımı zilyedliğini deyimleşmez. Bir yerin köyün idari sınırları içinde bulunması o yer üzerinde köy tüzel kişiliği yararına mülkiyet ya da benzeri bir hak bahşetmez. Mahkemece bu yönler gözetilmeden yazılı biçimde hüküm verilmesi isabetsiz, temyiz itirazları yerinde olduğundan kabulü ile hükmün (BOZULMASINA) 766 sayılı tapulama kanununun 73. maddesi uyarınca harç alınmasına mahal olmadığına 21.2.1977 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.