 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
7. Ceza Dairesi
E: 1976/8753
K: 1977/394
T: 27.01.1977
DAVA : Toplu kaçakçılıktan sanıklar (Z) ve (M) haklarında yapılan duruşma sonunda: Sanık (Z)nin 1177 sayılı kanunun 88/2, 1918 sayılı kanunun 27/2-3, 56, 47. 49, TCK.nun 59. ve 31. maddeleri gereğince 4 sene 2 ay ağır hapis ve 12.500 lira ağır para cezasıyla hükümlülüğüne, tazmini para cezasını ödemede aczi halinde 2 yıl 6 ay hapis cezasıyla tecziyesine otonun müsaderesine 2498 adet sigaranın, 8 adet Samsun ve 163 adet Kıbrıs sigarasının sanığa iadesine, diğer sigaraların hükmün kesinleşmesi beklendiği takdirde bozulması ihtimali mevcut olduğundan derhal mevzuat gereğince işlem yapılmasının tekel idaresine bildirilmesine, diğer sanık (M) hakkında ceza tayinine yer olmadığına dair (Alanya Ağır Ceza Mahkemesi)nden verilen 20.9.1976 tarihli hükmün Yargıtay'ca incelenmesi sanık (Z) ve müdahil vekilleri tarafından süresinde istenilerek dosyadaki kağıtlar okunarak gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : 1 - ............................................................
2 - ....................................................................
Ancak;
Hakkında TCK.nun 59. maddeleri uygulanan sanığın tazmini nitelikteki para cezasını ödemede aczi halinde 1918 sayılı kanunun 56. maddesi gereğince para cezasının 59. madde ile indirme yapıldıktan sonra 10 lira bir gün hesabıyla hapse çevrilmesine karar verilmesi gerekirken para cezası önce hapse tahvil edilip TCK.nun 59. maddesinin bilahare uygulaması suretiyle para cezasından muhavvel hapis cezasının esik tayini yasaya aykırı olup infaza taalluk eden bu hususun sanık lehine kazanılmış hak teşkil edemeyeceği cihetle hükmün BOZULMASINA, depo parasının geri verilmesine, bu cihet yeniden duruşma yapılmasını gerektirmediğinden CMUK.nun 322 ve 1918 sayılı kanunun 59. maddelerine tevfikan tazmini nitelikteki para cezasını ödenmemesi halinde TCK.nun 59. maddesi uygulanarak 1041 gün hapis cezasına çevrilmesi suretiyle hükmün düzeltilerek ONANMASINA, 345 lira nisbi temyiz onama harcının sanık (Z)den alınmasına 27.1.1977 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.