 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
7. Ceza Dairesi
E: 1976/612
K: 1976/701
T: 03.02.1976
DAVA : 3491 sayılı kanuna muhalefetten sanık K. Şendur hakkında yapılan duruşma sonunda: Adı geçen kanunun 1470 sayılı kanunla değişik 27/A-I ve TCK.nun 59. maddeleri gereğince 5 ay hapis ve 1.000 lira ağır para cezasıyla hükümlülüğüne, 647 sayılı Kanunu 4. maddesi uyarınca hapis cezasının 1 günü20 liradan 3.000 lira ağır para cezasına çevrilmesine, aynı kanunun6.maddesinde çevrili ağır para cezasının teciline, tazmini mahiyetteki 1.000 lira ağır para cezasının teciline mahal olmadığına dair SANDIKLI Asliye Ceza Mahkemesi'nden verilen 12.12.1975 tarihli hükmün Yargıtayca incelenmesi sanık tarafından süresinde istenilerek depo parasıyla şartı yerine getirilen dava evrakı C. Başsavcılığının onama isteyen 20.2.1976 tarihli tebliğnamesiyle daireye verilmekle dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Sair temyiz itirazları yerinde değilsede;
Para cezalarının hapse çevrilmeyeceğine dair 647 sayılı kanunun 5. maddesi hükmü 1712 sayılı kanunun 5/7. maddesiyle değiştirilerek hükümlünün belli süre içinde para cezasını ödememesi 1 gün 10 lira sayılmak üzere hürriyeti bağlayıcı cezaya çevrileceği kabul edilmiş bulunmasına göre, sanık hakkında tayin olunan ağır para cezasının 3491 sayılı kanunun 1470 sayılı kanunla değişik 27/G maddesi delaletiyle 1918 sayılı kanunun 56. maddesi uygulanarak hapse çevrilmesi halinde mezkur cezadan TCK.nun 59. maddesi mucibince gerekli tenzilat icra edilerek 647 sayılı kanunun 1712 sayılı kanunla değişik 5/7. maddesindeki şartlar dahilinde 1 gün 10 lira hesabıyla hapse tahvili gerektiğinin karar yerinde gösterilmemesi,
Yasaya aykırı ve sanığın temyizi bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepden BOZULMASINA, depo parasının geri verilmesine bu husus yeniden duruşma yapılmasını gerektirmediğinden CMUK.nun 322. maddesi gereğince temini niteliteki para cezasını ödemekten güçsüzlüğü anlaşıldığında 83 gün hapse çevrilerek infazı suretiyle hükmün DÜZELDİLEREK ONANMASINA, 20 lira nisbi temyiz onama harcının sanıktan alınmasına 3.2.1976 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.