 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
6. Ceza Dairesi
E: 1976/5834
K: 1976/1582
T: 04.03.1976
DAVA : (Y) ile (A)nın ayrı ayrı yerlerde duran otolarının muhkem bulunan kelebek camlarını kırmak suretiyle içerlerinden hırsızlık yapan (H)nin suçlarına yardım ve müzaharette bulunmak suretiyle iştirakten sanık (İ) hakkında yapılan duruşma sonunda: Suçları usulen sabit olduğundan T.C.K.nun 65/3, 493/1, 522, 525 ve 6085 sayılı Trafik Kanununun 60/E maddelerine tevfikan ve neticeden oniki ay ağır hapsine ve cezası kadar emniyeti umumiye nezareti altında bulundurulmasına ve sanığın şoför ehliyetnamesinin daimi olarak geri alınmasına dair İstanbul 5. Ağır Ceza Mahkemesi'nden verilen 26.9.1975 tarihli hükmün temyizen tetkiki sanık tarafından istenilmiş ve para depo edilmiş olduğundan dava evrakı C.Başsavcılığı yüksek makamından onama isteyen 26.11.1975 tarihli tebliğname ile 2.12.1975 gününde daireye gönderilmekle, gereği düşünüldü :
KARAR : Sanık (İ)nin sevk ve idaresindeki otomobile diğer sanık (H)yi alarak 21.11.1974 günü gecesi sabaha yakın saatlerde Karagümrük Melek Hoca Caddesinde park ettiği ve sanık (H)nin arabadan inip o civarda bulunan (A)ya ait plaka sayılı otonun muhkem olan kelebek camını kırmak suretiyle arabanın radyosunu çalarak getirip park ettiği yerde bekleyen sanık (İ) ye verdikten sonra (Y) ye ait plaka sayılı otomobilden de aynı şekilde bir teyp çaldığı ve yine beklemekte olan sanık (İ)nin yanına dönerken arkasına gizlediği teyple birlikte bekçiler tarafından yakalandığı ve önceden çalınan radyonun da parkettiği yerde beklerken yakalanan sanık (İ)nin arabasında monte edilmek üzere radyo konulmasına mahsus yerde bulunduğu ve şu suretle sanık (İ)nin asli fail durumundaki diğer sanığa müzaharet ve münavenetle icrasını kolaylaştırarak bu çalma suçlarına iştirak eylediği, sanıkların soruşturma safhalarındaki tevile kaçan savunmaları, şahit bekçiler (İ.Y.) ve (M.K.)nin beyanları, görgü ve zaptetme tutanakları ile bilirkişi mütalaası gibi olumlu delillere dayanılarak suçun sübutu kabul, olay niteliğine ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin kılınmış savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş ve hakimler kurulunun bu yolda tecelli eden kanaat ve takdiri ile yapılan uygulamada her hangi bir isabetsizlik görülmemiştir.
SONUÇ : Bu itibarla sanık (İ) nin temyiz itirazları ile sanık ve vekilinin duruşmalı inceleme sırasındaki savunmaları yerinde bulunmadığından reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün tebliğname uyarınca ONANMASINA, ve depo parasının gelir kaydına 4.3.1976 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.