 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
2. Hukuk Dairesi
E: 1976/68
K: 1976/392
T: 22.01.1976
DAVA : Vedat tarafından karısı Birnur aleyhine boşanma, davalı tarafından da bilmukabele kocası aleyhine açılan eşya istirdadı davasının yapılan muhakemesi sonunda tarafların boşanmalarına, eşya davasının kabulüne dair verilen hükmün eşya ile ilgili bölümü davacı ve mukabil davalı Vedat tarafından temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Davacı boşanma davası açmış, davalı ise mukabil olarak istihkak iddiasında bulunmuş, davacı mukabil dava dilekçesinin verildiği 24.6.1974 günlü oturumda buna karşı koymuş, 2.7.1974 günlü cevaba cevap layihasında da iddiasını tekrarlamıştır.
Usulün 187/3. maddesi gereğince tefrik (davaların ayrılması) isteği ilk itirazlardandır. Olayda davacı, süresinde bu yolda istekte bulunmuştur. Usulün 204. maddesi davalıya mukabil dava açmak imkanı vermiş ve 205. maddede (...davayı mütekabile davayı asliyeye murtabit ise kabul ve tetkik olunur) hükmü öngörülmüştür. Davalardan birisi hakkında verilecek karar, başka bir davayı etkileyecek nitelikte ise iki dava arasında irtibat var demektir. (HUMK. 187/5)
Az önce açıklanan 205. maddeden anlaşıldığı gibi, davalar arasında itribat (bağlantı) bulunması halinde, mukabil (karşılık) dava açılabilir.
Olayda, asıl dava boşanma davasıdır. Mukabil dava ise eşya hakkında istihkaka ilişkindir. Boşanma davasının red veya kabul olunması istihkak davasını subut yönünden etkilemiyeceği gibi, eşya davasının red veya kabulü de boşanma davasının sonucunu değiştirmez. Öyle ise davalar arasında usulün 187/5. maddesinde yer alan şekilde bir irtibat bulunmadığından, mukabil istihkak davasının boşanma davasından ayrılması yolundaki ilk itirazın kabulü zorunlu iken, açıklanan yönler gözetilmeden uyuşmazlığın esası incelenerek hüküm tesis olunması bozmayı gerektirir.
SONUÇ : Temyiz edilen kararın gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, 22.1.1976 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.