 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
2. Hukuk Dairesi
E: 1976/4884
K: 1976/6456
T: 21.09.1976
DAVA : (D) tarafından (H) aleyhine açılan boşanma ve davalı tarafından da bilmukabele davacı aleyhine ikame olunan nafaka davalarının yapılan muhakemesi sonunda her iki davanın kabulüyle tarafların boşanmalarına, (H) için ayda 500 TL. sı nafaka takdirine dair verilen hükmün temyizen tetkiki davalı ve mukabil davalı (H) tarafından istenilmekle, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : 1 - Borçlar Kanununun 53. maddesi gereğince hukuk hakimi, ceza mahkemesinin mahkumiyet kararı ile bağlıdır. Maddi olayı tesbit etmeyen beraat kararı hukuk hakimini bağlamaz. Onun için hukuk hakimi, topladığı delillerle maddi olayı sabit sayabilir. Bu bakımdan, hukuk hakiminin ceza mahkemesindeki davanın sonucunu beklemeden mevcut delillerle zina eylemini var saymasından kanuna aykırılık yoktur. Öyle ise bu yöne değinen temyiz itirazları yerinde değildir.
2 - Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre esasa ait temyiz itirazları yersizdir.
3 - Ana, baba ile çocuklar arasında şahsi münasebet düzenlenirken ana-babalık duygularının tatmin edilmesine özen gösterilip önem verilmesi ve böylece uygun bir sürenin tesbit olunması zorunludur. Hal böyle iken iki ayda bir gün, çocukların görülmesi şeklindeki düzenleme isabetsiz olduğu gibi, tanıklar önünde görüşme şartı ise her yönü ile kanuna aykırıdır. Öyle ise, uygun süre ve şartsız olarak bir münasebet şekli tesbit edilmek üzere hükmün bozulması gerekir.
SONUÇ : Temyiz edilen kararın gösterilen sebeplerle BOZULMASINA ve duruşma için takdir olunan bindörtyüz lira vekalet ücretinin (D.Y.) den alınıp (H.Y.) ye verilmesine 21.9.1976 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.