 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
2. Hukuk Dairesi
E: 1976/2631
K: 1976/2863
T: 01.04.1976
DAVA : (H) ve (Ş) ile (S) ve (G) arasındaki şahsi münasebet tesisi talebiyle açılan davanın yapılan muhakemesi sonunda verilen hüküm, davalılar tarafından temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : 1 - Gerçekten evlatlık ilişkisi kurulmakla ana babaya ait hak ve görevlar evlat edinene geçer. Ancak evlatlığın ana babası ile irs ilişkisi kesilmez (M.K. 257).
Şahsi münasebet velayet hakkının sonucu bir hak değildir. Aksi halde velayetin nez'i, boşanma, tabii babalık gibi hallerde şahsi münasebeti söz konusu olmaması gerekirdi. Oysa bu hak irs ve nesep ilişkisinden doğmaktadır. Nitekim 18.11.1959 günlü 12/29 sayıl içtihadı birleştirme kararı büyük baba ve büyük anaların torunları ile şahsi münasebette bulunmalarını mümkün görmüştür. Öyle ise evlatlığın kendi ana ve babası arasında şahsi münasebetin düzenlenmesi doğrudur. Onun için bu yöne değinen temyiz itirazları yersizdir.
2 - Taraflar ayrı ayrı yerlerde oturduklarına göre senenin belli ayında uygun bir süre aralıksız olarak çocuğun öz ana babası tarafından götürülerek yanlarında kalması suretiyle şahsi münasebetin düzenlenmesi gerekir. Bu yönün gözetilmemiş olması yanlış olduğu gibi, infaz güçlüğü doğuracak şekilde bir münasebet tesisi de kabul şekli bakımından usul ve kanuna aykırıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen kararın gösterilen sebeplere BOZULMASINA 1.4.1976 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.