 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
2. Hukuk Dairesi
E: 1976/1996
K: 1976/2214
T: 15.03.1976
DAVA : Hamiyet ile kocası M. Remzi arasındaki nafaka davasının yapılan muhakemesi sonunda verilen hüküm davalı tarafından temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Koca, karısın haline uygun şekilde geçindirmekle zorunludur. (M.K. 152) Kocanın ortak hayatı devam ederken karısına sağladığı yaşama şartlarını, kanunen birliğin tatil edildiği hallerde de devam ettirmesi gerekir. Hakimin müdahalesi (M.K. 190) söz konusu olmadıkça kadının şahsi gelirinin bulunması kocanın nafaka borcunu ortadan kaldırmaz. Sadece miktarın tesbitinde bu durum basit ölçüde bir etken olabilir. Olayda mahkeme yukarıda açıklanan kuralları gözetmemiş, kadının tüm gelirini harcamak zorunda olduğu ilkesinden hareket ederek nafaka takdir etmiştir ki bu yolda bir değerlendirme yanlıştır.
Davalının, nafakası ile birinci derecede yükümlü olduğu karısı varken 22.4.1956 doğumlu reşit çocuğuna yardım edeceği gerekçesiyle kadının nafaka miktarının azaltılması sonucu bakımından kadını çocuğa karşı nafaka yükümlüsü durumuna sokar. Öte yandan kocanın kız kardeşine bakması gibi bir gerekçe ile de kadının nafakası azaltılamaz. Davalı kocanın aylık geliri 3.149 lira olup, 500 lira kira ödemektetir Bugünkü geçim şartları ve yukarıda açıklanan ilkeler karşısında takdir edilen 500 lira aylık nafaka yetersiz olup hükmün bozulması gerekir.
SONUÇ : Temyiz edilen kararın gösterilen sebeple BOZULMASINA 15.3.1976 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.