 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
1. Ceza Dairesi
E: 1976/2982
K: 1976/3229
T: 19.11.1976
DAVA : .... Merkez Karakol Komutanı bulunduğu sırada (H)den 10.000 lira alarak cebri irtikapta bulunmaktan ve bir müddet sonra bu parayı iade ettiği yapılan yargılama sonunda anlaşılan sanık (H.K.) ve bu suça iştirak etmekten sanık (K)nin eylemlerine uyan TCK.nun 64, 209/son, 59 ve 227. maddeleri gereğince dörder sene ikişer ay ağır hapis cezalarıyla mahkumiyetlerine, haklarında 31. maddenin tatbikine, (H.K.)nin müebbeten memuriyetten mahrumiyetine dair (Ünye Ağır Ceza Mahkemesi)nden verilen 2.9.1976 gün ve 1976/47 esas 180 karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay'ca incelenmesi o yer C. Savcısı ve sanıklar tarafından istenilmiş sanıklar yönünden şartı yerine getirilmiş olduğundan dava evrakı C. Başsavcılığından tebliğname ile daireye gönderilmekle dava evrakı incelenip gereği görüşülmüş olduğundan aşağıda yazılı karar ittihaz olundu:
KARAR : Şoför olduğu anlaşılan sanık (K) hakkında 6085 sayılı Yasanın 60/E maddesinin uygulanmaması C. Savcısının temyizinin kapsamına göre aleyhe bozma sebebi sayılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerekçe ve takdire ve sanık (H.K.)nin olay yerine trafik uzmanı olarak inceleme yapıp rapor tanzim eden Emniyet Trafik Amiri Baş Komiser (N)ye sanığın kusur nisbetinin az gösterilmesini teklif ettiğine dair adı geçen kamu tanığı (N)nin şahadetine ve tüm dosya münderecatına göre C. Savcısı ile sanıkların sübuta ilişen temyiz itirazları ve vekillerinin duruşmalı inceleme sırasındaki aynı hususa yönelen savunmaları yerinde görülmediğinden reddine,
Ancak:
1 - Müşteki (H)nin kocası olan (Y) adındaki şahsın sevki idaresindeki kamyonu geceleyin ana yolda usulsüz park etmesi sonucu 2 kişinin ölümüne, 4 kişinin de yaralanmasına sebebiyet verdiği dosya münderecatından anlaşılmaktadır.
Bahsi geçen olay Fatsa İlçesi hudutları içinde ve jandarma mıntıkasında vuku bulmakla, olaya elkonulması, delillerin tesbit ve muhafazası bakımından İlçe Merkez Karakol Komutanı olan sanık (H.K.)nın görevli bulunduğu ve bu görevini ifa ettiği sırada, İlçe halkından evvelce tanıdığı diğer sanık (K) aracılığı ile kamyon şoförü (Y)nin karısı müşteki (H)den soruşturmanın lehlerine sonuçlandırılması için 10.000 lira istediği ve bu paranın sanık (K) tarafından (H)den alınarak sanık (H.K.)ya verildiği oluşa uygun şekilde mahkemece de kabul olunduğuna ve paranın memurun haksız işleminden kurtulmak için değil, ölüme ve yaralamaya sebebiyet suçundan kusurlu durumda bulunan (Y) hakkındaki soruşturmanın lehine sonuçlandırılması ve dolayısıyla görev dışı hareket edilmesi amacıyla ve önceden anlaşmaya varılmak suretiyle verildiği anlaşılmasına nazaran, sanık (H.K.)nın kanunen yapmaya mecbur olduğu şeyi yapmamak için rüşvet aldığının ve sanık (K)nin de onun rayiş'i durumunda bulunduğunun kabulü ile sanık (H.K.)nın hareketine uyan TCK.nun 213, (K)nin de 226. madde delaletiyle 213 ve 65/3. maddeleri ile mahkumiyetlerine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi,
2 - Sanık (H.K.) hakkında TCK.nun 227/2. maddesi uygulandığı halde ayrıca 31. maddenin de uygulanmasına karar verilmesi,
SONUÇ : Yasaya aykırı ve C. Savcısı ile sanıkların temyiz itirazları ve vekillerinin duruşmalı inceleme sırasındaki savunmaları bu nedenlerle yerinde olduğundan hükmün tebliğname ve mütalaa gibi CMUK.nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, depo paralarının geri verilmesine, 19.11.1976 tarihindeoybirliğiyle karar verildi.