 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
1. Ceza Dairesi
E: 1976/2155
K: 1976/2180
T: 07.07.1976
DAVA : Reşit olmayan (A)ya sarkıntılık yapmaktan sanık (N)nin yapılan yargılaması sonunda TCK.nun 421. maddesi gereğince 6 ay hapisine ve hapis cezasının 647 sayılı Kanunun 6. maddesi uyarınca teciline dair (Van Sulh Ceza Hakimliği)nden verilen 20.5.1976 gün ve 1976/14 esas 1976/310 karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay'ca incelenmesi C. Savcısı ve sanık tarafından istenilmiş ve şartı sanık yönünden yerine getirilmiş olduğundan dava evrakı C. Başsavcılığından tebliğname ile daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
KARAR : Dava açıldığı halde sarhoşluk suçundan bir karar verilmemiş isede bu hussat C. Savcısının mahkemeden her zaman için karar istemesi mümkün bulunduğundan bu cihet bozma sebebi sayılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerekçe ve takdire göre sanığın sair temyiz itirazları varit olmadığı gibi, bozma kararında suç sarkıntılık olarak tevsif edilmiş olmasına göre; ek savunma hakkı verilmeden sarkıntılıktan mahkum edilmesinde bir isabetsizlik görülmediğinden C. Savcısının temyizin buna ilişen kısmı yerinde bulunmadığından reddine. Ancak:
1 - Nihai hüküm sanığın gıyabında verildiği halde, kararda TCK.nun 94. maddesi ile ihtirat yapıldığının yazılması,
2 - Yargılama giderlerinin müfredatının gösterilmemesi,
3 - CMUK.nun 32 ve Anayasanın 135. maddelerine aykırı olarak gerekçe gösterilmeden sadece takdiren sözcüğü kullanılmak suretiyle 647 sayılı Yasanın 4. maddesinin uygulanmasına mahal olmadığına karar verilmesi,
SONUÇ : Yasaya aykırı ve C. Savcısı ile sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde olduğundan hükmün tebliğname gibi CMUK.nun 321. maddesi gereğince bu sebeplerden BOZULMASINA, ve depo parasının geri verilmesine 7.7.1976 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.