 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E: 1976/5875
K: 1976/2142
T: 12.05.1976
DAVA : Taraflar arasındaki davanın Erdek Asliye Hukuk Hakimliğince görülerek sabit olmayan davanın reddine dair verilen 23.9.1975 tarih ve 496 - 167 sayılı hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davacı avukatı tarafından istenmiş olmakla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı, davalılara ait bulunan inşaatın sözleşme gereği demir aksamını imal ederek teslim ettiğini, ödemeden kaçınılan ücret tutarı 20.000 liranın davalılardan tahsilini dilemiştir.
Davalı (Ç) katıldığı yargılamada davacı ile arasındaki hukuki ilişkinin varlığını buna göre yapılan eseri tesellüm etiğini ne var ki, karşılık edimi teşkil eden parayı ödediğini savunmuştur.
Mahkeme, iddiayı ispat külfetinin davacıya aidiyetini benimsemiş yasa icabını yerine getirmeyen ve ididayı doğrulayacak delililerini verebilen davacının isteğini reddetmiştir.
İstisna bir akittir ki, onunla bir taraf diğer tarafın vermeyi tahahüt eylediği semen mukabilinde bir şey imalini taahhüt eder (B.K. 355).
Yukarda belli edilen maddenin tanıdığı yetkiye dayanan tarafların demir imalinde anlaştıkları hususunda mahkemece halli gereken bir uyuşmazlık yoktur. Öte yandan sözleşmenin davacıya yüklediği borç yerine getirilmiş, yapılan demir işleri davalılara teslim olunmuştur. Davalılar sözleşmeden doğan ve mukabil edimi teşkil eden para borçlarını ödediklerini usulen ispatlamaları lazımdır. Mahkemenin ispat yükünü yanlış olarak davacıya yüklemesi ve davanın sabit olmadığından söz ederek reddi doğru değildir.
Kaldı ki, dava evrakına iliştirilen icra kovuşturmasına ait dosyadaki davalıların takibe itirazlarına dair dilekçelerdeki açıklamalar ve (İ)nin üçüncü şahıs (R)ye gönderdiği 10.6.1975 günlü mektup da gözden uzak tutulmuştur.
SONUÇ : Yukarda açıklanan sebeplerden dolayı mahkeme kararının davacı yararına BOZULMASINA, 1000 lira murafaa vekalet ücretinin davalılardan alınıp davacıya verilmesine ve istek olursa temyiz peşin harcın davacıya iadesine, 12.5.1976 gününde oybirliğiyle karar verildi.