 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
14. Hukuk Dairesi
E: 1976/101
K: 1976/1048
T: 24.02.1976
DAVA : Davacı tarafından, davalı aleyhine 9.8.1971 gününde verilen dilekçe ile M.K.nun 650. maddesi gereğince 572 ada 2 sayılı parseldeki hazineye ait payın kendisine temliki istenmesi üzerine yapılan muhakeme sonunda; davanın reddine dair verilen 6.11.1975 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı tarafından istenilmekle, dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
KARAR : Davacı, dava konusu parselin 1/3 payını tapu ile, 2/3 payının da adi senetle 1334 tarihinde satın alındığını, 1340 yılında bu taşınmaz üzerine bina inşa edildiğini ileri sürerek M.K.nun 650. maddesi gereğince hazineye ait 2/3 payın temlikini istemiş, mahkemece istek reddedilmiş, hüküm davacı tarafından temyiz olunmuştur.
Davacını sözünü ettiği 1334 tarihli adi senede dayanarak taşınmazın 2/3 payını zilyetlikle iktisap iddiasında bulunduğu, açtığı tapu iptali ve tescil davasının 27.1.1971 gün ve 1114/55 sayı ile reddedildiği, hükmün Yargıtayca onanarak kesinleştiği, bunu müteakip de taşınmazın 1/3 payının davacı adına, 2/3 payının hazine adına tescil edildiği, bu taşınmazın daha önce ermenilere ait olduğu tarafların iddia ve savunmalarından, tutanaklara geçen özetlerden ve getirtilen tapu kayıtlarından anlaşılmaktadır. Dava konusu 2/3 payın ermenilerden metruken Devlete kaldığı böylece kesinlik kazanmıştır. Metruk malların Devlete kalışı ise 13 Eylül 1331 ve 15 Nisan 1339 tarihli yasalar gereğidir. Davacı binanın 1340 yılında yapıldığını iddia ve kabul etmektedir. Demek oluyor ki bina inşa tarihinde dava konusu pay hazineye intikal etmiştir. Hazineye kalan metruk emval üzerinde bina inşasında ise iyiniyetten sözedilemez. Bu unsur olmayınca da M.K.nun 650. maddesine dayanılarak temlik istenemez. O halde, mahkemece davanın reddine dair verilen karar doğru, buna karşı ileri sürülen itirazları yersizdir.
SONUÇ : Yukarda açıklanan nedenlerle, davacının yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 1.000 lira duruşma vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine ve aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine 24.2.1976 gününde oybirliğiyle karar verildi.