 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
12. Hukuk Dairesi
E: 1976/2915
K: 1976/4511
T: 12.04.1976
DAVA : Kararın davacı tarafından temyizen tetkiki istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye 20.10.1975 tarihinde gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
KARAR : İ.İ.K.un 298 inci maddesi konkordatonun tasdiki şartlarını açıklamıştır. Buna göre mukaddem olarak teminat verilmesi şarttır. Mahkeme teminatın yeterli olup olmadığını tetkik ederek bunun miktarını tesbit etmek yetkisini haizdir. Hiç teminat verilmemiş olması halinde mahkeme teminat şartının yerine getirilmemesi hakkında bir tetkikat yapmak ve bu şartın tekemmülü için işlem yapmak zorunluğunda değildir. Bu açıdan dosya incelendikte borçlu 23.6.1975 tarihinde alacaklılar toplantısına dair komiserlikçe tutulan zabıtta şahsi kefalet veya mağazasındaki mevcut mallarını teminat olarak gösterebileceğini, şahsına ait gayrimenkul bulunmadığını bildirmiş ve fakat üçüncü şahıslara ait gayrimenkul taşınmazları teminat olarak göstereceğini ifade etmemiştir. Komiserlikçe 7.7.1975 tarihinde düzenlenen raporun netice kısmından evvelki paragrafta borçludan teminat istendiğini, buna karşılık borçlunun kendisine ait gayrimenkülü bulunmadığını ve mağazasındaki demirbaşların teminat olduğunu, mahkeme ısrar ettiği takdirde üçüncü kişilerden gayrimenkul teminatı temin edeceğini bildirdiği beyan edilmiştir. Buna göre taşınır malları mahkemeye intikal etmekten evvel rehnedildiğine dair bir işlem yapılmadığı gibi üçüncü şahıslara ait olan taşınmazla ilgili bir işlem yapılmadığı gibi üçüncü şahıslara ait olan taşınmazla ilgili bir ipotek muamelesi yapılıp yapılmıyacağıda mahkemeye bırakılmıştır. Vakıa dosyada Yenimahalle 1. Bölge Tapu Sicil Muhafızlığınca 1830 sayılı ve 1.8.1975 tarihli konkordato komiserliğine yazılmış bir yazısı mevcut ise de bu yazı raporun tanziminden ve dosyasının mahkemeye intikalinden sonra yazıldığı ve alacaklılara bu irade beyanını ulaştırdığına dair bir belge ibraz edilmediği cihetle alacaklıların temerrüdünün tesbitine ait belge olarak kabul edilemez. Bu itibarla mahkemece 27.8.1975 tarihli oturumda verilen ara kararından rücu edilerek teminat gösterilmediğinden bahisle itirazın redine karar verilmesi doğru bulunmasına binaen yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyel temyizolunan mahkeme kararının İ.İ.K.366 ve HUMK.438 nci maddeleri uyarınca ONANMASINA, 12.4.1976 gününde oybirliğiyle karar verildi.