 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
10. Hukuk Dairesi
E: 1976/7097
K: 1976/2323
T: 29.03.1977
DAVA : Davalı: Sosyal Sigortalar Kurumu Genel Müdürlüğü.
Davacı, borçlanma işleminin geçerli sayılması gerektiğinin tesbitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, davacının çalıştığına dair işveren tarafından imzalı ve gerekli yerleri onanlı hizmet belgesinin aksi sabit oluncaya kadar borçlanma işlemine esas yeterli belge niteliğinde bulunduğunun tesbitine 1912 Sayılı Yasa'nın aradığı öteki şartları da taşıdığı takdirde Kurumca davacının borçlanma işleminin yerine getirilmesine karar vermiştir.
Hükmün davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi:
KARAR : Dava; genel deyimle, 1912 Sayılı Yasanın geçici 5 nci maddesine dayanılarak borçlanmaya esas olacak geçmiş hizmetlerin tesbiti işlemini kapsamaktadır. Diğer taraftan, anılan Yasa uyarınca davacı tarafından davalı Kuruma ibraz edilen ve işverenlerce düzenlenen geçmiş hizmetlere ilişkin belgenin, Kurumca, kayıt ve belgelere dayanmadığı gerekçesiyle reddedildiği taraflar arasında uyuşmazlık konusu teşkil etmemektedir.
Davada, geçmiş hizmetlerin tesbitine ilişkin olduğu ileri sürülen belgenin gerçeğe aykırılığı davalı tarafından beyan edildiğine göre, öncelikle bu hususun araştırılarak belgenin gerçeğe uygunluk derecesinin saptanması gereği ortadadır. Bundan başka, yine davalı Kurum tarafından, geçmiş hizmetlerin kabulü için yasada öngörülen diğer koşulların da olayda mevcut bulunmadığı savunulmuştur. Bu savunmanın doğruluğunun saptanması takdirinde - davacının 1912 sayılı Yasa'nın geçici 5 ve 6. maddelerinde öngörülen borçlanmadan yararlanması mümkün bulunmadığı için - davacının tespit isteminde bulunmasında hukuki bir yararının olmayacağı da açıktır.
Bu nedenlerle; mahkemece yapılacak iş, davacı tarafından ibraz edilen belgenin geçerliğine ilişkin delillerin ne olduğu sorulmak, gösterilecek delillerle ilgili olarak gereğince ve yeterince inceleme yapılmak ve sonucuna göre bir karar vermekten ibarettir.
O halde; davalı Kurumun bu yönü amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 29.3.1977 gününde oybirliğiyle karar verildi.