 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
10. Hukuk Dairesi
E: 1976/3466
K: 1976/7933
T: 22.11.1976
DAVA : Davacı, iş kazasında yaralanan sigortalı işçi için yapılan harcamalar üzerine uğranılan Kurum zararının rücuan ödetilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hükmün, davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi :
KARAR : Davacı, Kurum'un itirazı, hükme dayanak kılınan ve Kurum tarafından ödenmesi gerekli iş kazalarıyla meslek hastalıkları sigortasına ilişkin geçici iş göremezliği ödeneği tutarını saptayan hesap bilirkişi raporuna yöneliktir. Anılan raporda geçici iş göremezliği ödeneğine esas alınacak günlük kazanç miktarı ve bu kazanç üzerinden alınması gereken oran konusunda Yargıtay denetim ve incelenmesine imkan verecek hiçbir bilgi bulunmamaktadır. Sadece geçici iş göremezliği süresi ile ilgili ve Kurum tarafından dosyaya ibraz edilen makbuz suretlerinden istifade ile hazırlandığı sanılan bir tablo bulunmakta ve sonuçta hiçbir yasal neden gösterilmeden Kurum tarafından yapılan ödemeleri gösterir makbuzlardan birisine ait 387.80 TL. tutarındaki miktarın mükerrer ödeme olduğu belirtilmektedir.
Konunun yasal dayanağı, 506 sayılı SSYasası'nın 16 ve 89 ncu maddeleridir. Yasanın 16 ncı maddesi geçici iş göremezliğine uğrayan sigortalıya hergün için ödenek verilmesini öngörmekte; 89 ncu maddesi ise, ödeneği hesaplama yöntemini göstermektedir. Gerçekten Kurum'un halef olduğu sigortalının 12.7.1974-6.10.1974 tarihleri arasında toplam 84 gün süre ile geçici iş göremezliğine uğradığı dosyadaki raporlar ile kanıtlanmıştır. Bu sürenin tamamının da yapılacak hesaplamada nazara alınması yasa gereğidir. Hükme dayanak kılınan raporda ise, bu süre nedeni anlaşılmaz biçimde 68 gün olarak alınmış ve gerekçesiz olarak geçici iş göremezliği süresinden sayıldığı halde 22.7.1974-2.8.1974 tarihleri arasında geçen süre hesaplama dışı bırakılmıştır. Öte yandan, geçici iş göremezliğin ödeneğine esas alınan günlük kazanç ve bu kazanç üzerinden hesaplanacak oran gösterilmemiş; sonuç olarak nasıl bulunduğu belirtilmeksizin kurumun ödediği kanıtlanmış olan geçici iş göremezliği ödeneğinden 378,80 TL. mükerrer bulunmuştur. Şu duruma göre, hatalı ve noksan incelemeye dayanan bilirkişi raporunun hükme esas alınması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Mahkemece yapılacak iş, sigortalı işçinin geçici işgöremezliğine uğradığı toplam süreyi gözönünde bulundurmak ve Yasanın gösterdiği biçimde geçici iş göremezliği ödeneğini saptayan yeni bir bilirkişi incelemesi yaptırılıp sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen nedenlerden dolayı davacı yararına BOZULMASINA, 22.11.1976 gününde oybirliğiyle karar verildi.