 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1975/315
K: 1976/2971
T: 26.11.1976
DAVA : Taraflar arasındaki elatmanın önlenmesi davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Beyşehir Asliye Hukuk Mahkemesi'nce davanın reddine dair verilen 19.3.1973 gün ve 318-1388 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 8. Hukuk dairesinin 7.5.1974 gün ve 1316-2266 sayılı ilamiyle ve oyçokluğuyla, ücreti vekaletin tayininde dava dilekçesinde gösterilen kıymete esas tutulur. Bu gösterilen kıymete davalı bir itirazda bulunmamış olduğuna göre miktarın tayininde bunun esas alınması icap eder gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir .
Temyiz eden: Davacı vekili.
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Özel daire ile mahkeme arasındaki görüş ayrılığı davalı yararına hükmolunacak avukatlık parasının hesabında dava dilekçesinde gösterilen değerin mi yoksa keşif sırasında tesbit edilen değerin mi esas tutulacağı noktasında toplanmaktadır. Yasaya göre kural olarak müddeabihin gerçek değeri üzerinden avukatlık parasının ödenmesi gerekir. Dava dilekçesinde müddeabihin değeri 2500 lira olarak gösterilmiş, yapılan keşifte bu değer 27.000 lira olarak tesbit edilmiş, bu tesbite karşı davacı bir itirazda bulunmamış ve noksan harçta tamamlattırılmıştır. O halde yukarda belirtilen kural uyarınca avukatlık parasının tesbitinde keşif sonucu gerçekleşen hakiki değerin esas alınması zorunludur. Mahkemece bu esasa uygun olarak karar verilmiş olmakla direnme kararı esas itibarıyla doğru ise de hükmolunan miktar dosya kapsamına göre yanlıştır. Gerçekten taşınmazın tüm değeri 27.000 lira ise de dava konusu kısım 3/8 hisse karşılığı olan 10.125 lira olduğundan avukatlık parasının 10.125 lira üzerinden hesabı icabederken 27.000 lira üzerinden hesaplanmıştır. Ancak bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden direnme kararının düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ : Yukarda açıklanan nedenlerle direnme kararının hüküm fıkrasından avukatlık parasına ilişkin sözlerin silinerek yerine 1012,5 lira avukatlık parasının davacıdan alınıp davalıya verilmesine karar verildi sözlerinin yazılarak direnme kararının düzeltilmesine ve kararın bu düzeltilmiş şeklinin ONANMASINA 26.11.1976 gününde oyçokluğuyla karar verildi.