 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E:1975/10-95
K:1976/133
T:28.01.1976
* ÖZET: 1803 sayılı Af Yasasının 9. maddesinin (A) bendinin son fıkrası hükmü gereğince, 506 sayılı Yasanın 10. maddesinin son fıkrasına giren durumlardaki ödeme için 26. maddedeki sorumluluk halinin gerçekleşmesi gerekir. Anılan yasanın 10. maddesi hastalık sigortasını da kapsar.
(506 s. SSK. m. 10, 26)
(1803 s. Af K. m. 9-A)
Taraflar arasındaki alacak davasından dolayı yapılan yargılama sonunda Eskişehir İş Mahkemesince davanın reddine dair verilen 4/7/1974 gün ve 421 - 426 sayılı kararın incelenmesi davacı avukatı tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 10. Hukuk Dairesinin 13/11 / 1974 gün, 5060 - 6592 sayılı kararı gerekçesi ile bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece, önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere, özelikle 1803 sayılı Af Kanununun 9 ncu maddesinin "A" bendinin son fıkrası hükmü gereğince 506 sayılı Yasanın 10 ncu maddesinin son fıkrasına giren durumlardaki ödeme için, 26 ncı maddedeki sorumluluk halinin tahakkuk etmesi gerekmesine, 10 ncu maddenin hastalık sigortasını da kapsamakta bulunmasına, fıkrada 506 sayılı Yasanın 26. maddesinden söz edilmesinin, hastalık sigortasının affın dışında bırakıldığı anlamına gelmiyeceğine, fıkrada açıkça (26 ncı maddedeki sorumluluk hallerinin tahakkuk etmesi) sözlerinin bu hususu ayrıca doğrulamasına, sigortalı işçinin hastalanmasında işverene ait bir kusurun mevcut bulunmamasına göre direnme kararı usul ve yasaya uygun bulunmaktadır.
Her ne kadar direnme kararını davalı idare de temyiz etmiş ise de önceki kararı temyiz etmemiş bulunduğundan direnme kararını temyiz hakkından söz edilemez. Bu nedenle adı geçenin temyiz dilekçesinin ve davacı kurumun temyiz itirazlarının reddile direnme kararı onanmalıdır.
Sonuç: Davalının temyiz dilekçesinin davacının da temyiz itirazlarının reddile usul ve yasaya uygun olan direnme kararının Onanmasına, 28/1/1976 gününde oybirliğiyle karar verildi.
