 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Ceza Genel Kurulu
E: 1975/8-123
K: 1975/323
T: 8.12.1975
634/m.34
506/m.140
506 sayılı Kanuna aykırı davranıştan sanık H.R. Ateş'in yapılan yargılanması sonunda hükümlülüğüne ilişkin İ.......... Asliye Ceza Mahkemesi'nden verilen 06.09.1975 günlü hüküm, sanığın temyizi üzerine Yargıtay 8. Ceza Dairesince incelenerek, onanmasına dair verilen 24/10/1975 gün ve 5647/6411 sayılı ilama karşı Cumhuriyet Başsavcılığı'nca; 8. Ceza Dairesinin onama ilamının kaldırılarak, hükmün bozulması istemini bildiren 25.11.1975 gün ve 38 sayılı itirafnamesiyle 1. Başkanlığa gönderilmekle Ceza Genel Kurulunca okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR :
Eminönü S.S. Kurumu Şubesinin 154352,32 sayılı dosyasında işlem gören işvereni nedeni ile 1972 yılının bazı ve 1973 yılının 12 ayına ait bildirgelerini vermemek suretiyle 506 sayılı Kanuna muhalefetten sanık R.Ateş'in bu Yasanın 140/B. maddesi gereğince 17 defa tatbik edilmek ve TCK.nun 72. maddesiyle toplam yapılmak suretiyle ve C.Savcılığının tebligatına rağmen para cezasının asgari haddini ödemediğinden 1696 sayılı Kanunun 6. maddesiyle cezalarının yarılarının ilave edilerek 5.100 lira ağır para cezası ile hükümlülüğüne ilişkin olarak verilen mahkeme kararının Özel Dairece; tebliğnamedeki isteme aykırı olarak onanmasına karar verilmiştir.
C.Başsavcılığı itirazında özetle; işyeri olarak nitelendirilen apartmanın 27 daireli ve sanığın bunlardan birinin maliki bulunmasına, dosyada sanığın yönetici olduğuna ve böyle bir sıfatın 17 suçu süre yönünden şümulüne aldığını dair herhangi bir delil bulunmamasına, bu suçlar için gerekli ihtar sanığa yapılmış ve sanık tebliğ tarihinden itibaren 15 günlük kanuni süre içinde prim bildirgesi verme mükellefiyetini yerine getirmediği iddiasıyla mahkemeye sevkedilirken gerek sevkten evvel ve gerekse sonra savunmasının araştırılmamasına, hükmün, sıhhati araştırılmayan mücerret müdafaaya ve kurumun ihtarsız ve sanığın yokluğunda düzenlediği bir işyeri bildirgesine dayanılarak kurulmasına, apartmanlarla ilgili bildirgelerin Kat Mülkiyeti Kanunu'na göre diğer malikleri de temsile yetkili kişiler, ezcümle yöneticiler tarafından verilerek bu işyerlerinin İş Kanununun şümulüne alınmasına, bildirgelerin gıyapta düzenlenmesi halinde bunların yöneticilere tebliği ile böylece itiraz olanağının doğmasının sağlanması gerekmesine, olayda ise bu yasal yolların gerçekleşmediğinin ve sanığın gıyabında düzenlenen işyeri bildirgesinden ve buna dayanan dosyanın açıldığından haberi olmadığının ancak buna cezai kovuşturma ile muttali olduğunun anlaşılmasına, mevcut delil durumuna nazaran sanığın 634 sayılı Kat mülkiyeti Kanunu'na göre bütün kat maliklerini kuruma karşı temsile yetkili olup olmadığı hususunun da açıklığa kavuşmadığına göre; Özel Daire onama kararının kaldırılarak eksik inceleme ile verilen hükmün tebliğnamedeki istek gibi bozulmasına karar verilmesi istenilmiştir.
Dosyaya, mevcut delillere ve Cumhuriyet Başsavcılığının yazılı itirazında ileri sürülen ve yerinde görülen gerekçelere ve özellikle sanığın yönetici olmadığına ve esasen o tarihlerde söz konusu apartmanın belli bir yöneticisinin de bulunmadığına ilişkin mahkeme görüşünün bu gerekçeler muvacehesinde kabulüne imkan görülmemesine, kaldı ki kurumca gıyapta düzenlenen bildirgelerin sanığı yükümlülük altına alacak müstenidattan da yoksun bulunmasına göre; yerinde bulunan Cumhuriyet Başsavcılığı itirazının kabulüne ve Özel Daire onama kararının kaldırılmasına ve hükmün ( savunma gözönüne alınarak, sanığın SSK'na karşı diğer kat maliklerini temsile yetkili olup olmadığı araştırılması suretiyle hüküm tesisi icap ederken eksik inceleme ile mahkumiyet kararı verilmesinin yasaya aykırılığı ) gerekçesiyle bozulmasına karar verilmelidir.
SONUÇ : Açıklanan nedenle Cumhuriyet Başsavcılığı itirazının kabulüne ve Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 24.10.1974 günlü ve 5647/6411 sayılı onama kararının kaldırılmasına ve İ.......... Asliye Ceza Mahkemesi'nin 09.06.1975 gün ve 323/389 sayılı kararının; "sanığın, diğer kat maliklerini temsil etmediği yolundaki savunmasının araştırılarak hasıl olacak sonuca göre bir karar verilmesi yerine eksik inceleme ile mahkumiyetine ilişkin olarak verilen hükmü yasaya aykırı bulunduğu" gerekçesiyle BOZULMASINA, depo parasının geri verilmesine 08.12.1975 gününde oybirliğiyle karar verildi.