 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Ceza Genel Kurulu
E: 1975/47
K: 1975/71
T: 07.04.1975
DAVA : 1- 1567 sayılı Kanunun birinci maddesinde; " Kambiyo, nukut, esham ve tahvilat alım ve satımını ve bunlar ile kıymetli madenler ve kıymetli taşlarla bunlardan mamul veya bunları muhtevi hernevi eşya ve kıymetlerin ve ticari senetlerle tediyesini temine yarayan hertürlü vasıta ve vesikaların memlekete ithalinin tanzim ve tahdidine ve Türk Parasının Kıymetinin Korunması zımnında kararlar ittihazına icra vekilleri heyeti selahiyetli" kılınmış bulunmasına, madde metni yasamın gerekçesi muhtelif encümen mazbatası ve meclis müzakerelerini kapsayan tutanaklarla birlikte incelendiğinde; bir bakıma 1567 sayılı Yasanın paranın dış değerini koruma amacını güttüğünün anlaşılmasına, esasen gelemiyeceğine, bir maddenin nedreti fiyat artışlarını sağlarken bir başka maddenin çokluğunun da düşüşlere müncer olacağına, itirazdaki düşünce hakim olduğu takdirde Türk Parası içerde nadir maddeye karşı düşürüldü diğerene karşı da yükseltildi gibi hatalı bir sonuca varılabileceğine, esasen ekonomik istikrarın korunması için mamul madde fiyatlarını kontrol etmek üzere aşağıdaki üyelerden meydana gelen bir komite kuruluduğuna ilişkin 19 sayılı kararın gösterdiği özelliği itibariyle 6. maddesi de kurulan komiteye de alt komiteler kurma yetkisi vermesinin 1567 sayılı Yasanın 1. maddesine göre Türk Parasının Kıymetinin korunması için alacağı tedbirlerin, ancak bu maddede tahdiden sayılan hususlara ilişkin olabileceğine, maddenin bu bakımdan bir bütün olarak düşünülmesi icap etmesine, nitekim 14.6.1936 tarihli ve 3002 sayılı endüstriyel mamulatın maliyet ve satış fiyatlarının kontrolu ve tesbit hakkındaki kanunun 1. maddesi de dahildeki fiyat ayarlalamalarının tesbiti zımnında (iktisat vekilliğine endüstri şubeleri mamulatından lüzum gördüklerinin maliyet ve toptan satış fiyatlarını kontrol ve tesbit etmeye...) yetki vermesinden esasen mevcut Milli Koruma Kanununun 1567 sayılı Kanunun yürürlükte iken çıkarılmış olmasından da kanun koyucunun dışında düşündüğünün bir delili sayılacağına göre; sanığın yazılı şekilde mahkumiyetine ilişkin hükmün bozulmasına dair olan ve yukarıda özetlenen Özel Daire kararı usule ve yasaya uygun bulunmuştur.
SONUÇ : Bu itibarla C. Başsavcılığı itirazının reddine 7.4.1975 tarihinde karar verilmiştir.