DAVA : Gıda Maddeleri Tüzüğüne aykırı davranıştan sanık Hacı M. Özbağ'ın yapılan yargılanması sonunda hükümlülüğüne ilişkin Besni Sulh Ceza Mahkemesi'den verilen 17.9.1975 günlü hüküm sanığın temyizi üzerine Yargıtay 2. Ceza Dairesince incelenerek, onanmasına dair verilen 26.11.1975 gün ve 8084/7955 sayılı ilama karşı C.Başsavcılığınca; ikinci Ceza Dairesinin onama kararının kaldırılarak hükmün bozulması istemini bildiren 24.12.1975 gün ve 2/56 sayılı tebliğnamesiyle 1. Başkanlığa gönderilmekle Ceza Genel Kurulunca okundu gereği konuşulup düşünüldü :

KARAR : Gıda Maddeleri Tüzüğüne muhalefet suçundan sanık M.Özbağ hakkında Besni Sulh Ceza Mahkemesi'nce verilen hükümlülük kararı sanığın temyizi üzerine Yargıtay 2. Ceza Dairesince : Fiilin TCK.nun 396. maddesindeki cürmü teşkil ettiği halde aynı yasanın 398. maddesi ile hükümlülük kararı verilmesi yasaya aykırı görülerek mahkeme hükmü sanık lehine bozulmuş mahalli mahkeme Yargıtay 2. Ceza Dairesinin bozma ilamına uyarak bu doğrultuda bir karar vermiş ve ilk hükmün temizi sebebiyle yapılan 12 lira posta masrafının da diğer masraflarla birlikte sanıktan alınmasına hükmetmiştir. Bozmaya uyularak verilen ikinci hükümde yine sanık tarafından temyiz edilmiş Yargıtay Özel Dairesi bozma isteyen tebliğname hilafına bozmaya uyularak verilen 2. hükme onamıştır.

C.Başsavcılığı itirazında özetle : İlk hükümlülük kararını sanığın temyizi üzerine Yargıtay Özel Dairesince lehte bozulduğunun bu itibarla sanığın temyizinde haklı olduğu CMUK. 415/2. maddesinin kanun yoluna başvuran temyiz itirazında haklı bulunması halinde bu iş için yapılan masrafı ödemekle yükümlü tutulamayacağı açıklığını kapsadığı olayda da temyiz itirazında haklı olduğu Yargıtay Özel Dairesinin lehdeki bozma ilamı ile tesbit edilene sanığın bu madde sarahatı karşısında ilk temyizi için yapılan 12 lira posta masrafını ödemekle yükümlü olamayacağı halde aksi bir görüşle masrafın sanıktan alınmasının yasaya aykırılığına ilişkindir.

CMUK. nun 415/2. maddesi, kanun yoluna müracaat edenin talebi kısmen kabul olunmuş ise mahkeme münasip gördüğü veçhile masrafları taksim eden hükmünü taşımakta olup olayımızda sanık Hacı M. Özbağ'ın kanun yoluna müracaatı Yargıtay 2. Ceza Dairesince kısmen haklı görülerek hakkında daha ağır bir cezayı kapsayan mahkumiyet kararını daha hafif bir cezaya sevk suretiyle sanık lehinde bozmuş olması itibariyle temyizinde kısmen haklı olduğu Yargıtay Özel Dairesi bozma ilamı ile saptanan sanığın masrafın tamamının ödemekle yükümlü tutulmaması gerekir.

Bu itibarla C.Başsavcılığı itirazının kabulüne özel daire onama kararının kaldırılmasına, mahalli mahkeme hükmünün bu nedenle bozulmasına karar verilmelidir.

Çoğunluğa karşı olan görüş ise : CMUK. nun 415/2. maddesinin uygulanması için herhangi bir suçtan dolayı hükümlendirilen kimsenin kanun yoluna müracaatı üzerine beraatı yönünde hükümlülük kararının lehte bozulması gerektiği itirazda emsal olarak gösterilen Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 14.11.1975 gün ve 1975/7027-9650 sayılı kararının da bu hususa münhasır olduğu olayda ise sanığın daha hafif bir ceza ile hükümlendirildiği bunun ise beraet kararı anlamını ifade reddi gerekeceği yönündedir.

SORUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle C. Başsavcılığı itirazının kabulü ile Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 30.4.1975 gün ve 1974/2821-3311 sayılı onama kararının kaldırılmasına kanun yoluna müracaatta kısmen haklı olan sanığa masrafın tamamının tahsilini öngören 17.9.1975 tarih ve 250/248 sayılı mahkeme hükmünün yasaya aykırılığı nedeniyle BOZULMASINA, depo parasının geri verilmesine 19.1.1976 tarihinde üçte ikiyi geçen çoğunlukla karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972