 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Ceza Genel Kurulu
E: 1975/284
K: 1975/293
T: 24.11.1975
DAVA : Orman Kanununa aykırı davranıştan sanık M. Tekşen'in yapılan yargılanması sonunda; hükümlülüğüne ilişkin (Azdavay Sulh Ceza Mahkemesi)nden verilen 21.3.1975 günlü hüküm, sanığın temyizi üzerine Yargıtay 3. Ceza Dairesi'nce incelenerek, 11.6.1975 gün ve 3408/3534 sayılı ilamıyla bozulup yerine geri çevrilmiştir.
İlk hükümde direnmeyi kapsayan 25.7.1975 günlü son hükmün Yargıtay'da incelenmesi sanık tarafından istenilmiş, koşulu yerine getirilmiş olduğundan dosya C. Başsavcılığı'nın hükmün bozulması istemini bildiren 27.10.1975 gün ve 3/6253 sayılı tebilğnamesiyle 1. Başkanlığa gönderilmekle Ceza Genel Kurulu'nca okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Ormandan emval çıkarmak suretiyle Orman Kanununa aykırılıktan sanık M. Tekşen'in 6831 sayılı kanunun 91/3, 647 sayılı kanunun 4, 6. maddeleri gereğince içtimaen 165 lira ağır para cezasıyla mahkumiyetine ve para ceasının sanık tarafından 5 eşit taksitte ödenmesine ve bunlardan biri ödenmezse diğerlerinin muacceliyet kesbetmesine ve ertelemeye ilişkin mahkeme kararının özel daire; 647 sayılı yasanın 5. maddesi uyarınca para cezasının tahsiline taksit sürelerinin karar yerinde gösterilmemiş olmasını yasaya aykırı bularak bozmuş mahkeme ise bazı gerekçeler ileri sürerek evvelki kararında direnmiştir.
647 sayılı Kanunun 1712 sayılı kanunla değişik 5. maddesinin 3. fıkrası, mahkemece para cezasının taksitle infazı öngörülüyorsa taksit süresinin vemiktarının karar yerinde açıklanması gerekeceğine amirdir. Aynı maddenin 4. fıkrası ile sürenin iki yılı geçemiyeceği ve taksit miktarının 4 den az olamayacağı yolundadır.
Sözü edilen madde taksit süreleri kararda tayin edilmemişse olacağının kabulü icap ettiği yolunda bir yoruma elverişli değildir ve yerine getirmede uygulanan 8. fıkradan da böyle bir anlam çıkarılamaz.
Bu nedenle mahkemece özel daire bozma ilamına uyularak gereği yerine getirilecekken ileri sürülen bazı gerekçelerle para cezasının tayininde taksit süreleri gösterilmeden hüküm kurulması usule ve yasaya aykırıdır.
Bu itibarla sanığın temyiz itirazlarının kabulü ile direnme hükmünün bozulmasına karar verilmelidir.
SONUÇ : Açıklanan nedenle tebliğnamedeki istek gibi direnme hükmünün BOZULMASINA, depo parasının geri verilmesine 24.11.1975 gününde oybirliği ile karar verildi.