 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1975/4568
K: 1975/24581
T: 18.04.1975
DAVA : Davacı, fazla çalışma parası istemiştir. Davalı ise, olayda müruru zaman olduğunu, 1480 sayılı Kanunun 3. maddesine göre fazla mesai alamıyacağını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme, 1480 Sayılı Kanunun 3. maddesine dayanarak davayı reddetmiştir.
Uyuşmazlık konusu olan 1480 sayılı Kanunun 1. maddesi aynen "afet bölgelerinde İmar ve İskan Bakanlığınca kurulan ve bu Bakanlığın koordinatörlüğündeki, özel afet örgütlerinde fiilen çalışan kamu personeline, bu bölgelerde çalıştıkları sürece bağlı oldukları kuruluşlardan aldıkları maaş veya aylık ücretlerinin veya yevmiyelerinin, 30 günlük brüt tutarlarının % 100'üne kadar İmar ve İskan Bakanlığı bütçesinin ilgili tertiplerinden veya afetler fonundan veya özel olarak teşkil edilen afetle ilgili diğer fonlardan ödeme yapmaya İmar ve İskan Bakanı yetkilidir. Aynı Kanunun 3. maddesi ise; "bu Kanun gereğince yapılan ödemelerden yararlananlara 6245 sayılı Harcırah Kanununa göre ikamet gündeliği ve her ne ad altında olursa olsun başkaca bir yan ödeme yapılamıyacağını öngörmüştür.
Gerçekten davacıya 1. maddeye göre verilen zam, afet bölgesinde ve tehlikeli yerde normal çalışmasının karşılığı olarak verilmiştir. Şayet davacının fazla çalışması varsa diğer şartlar da gerçekleşmişse, fazla mesai talep edebilir. Bu Kanunun 3. maddesinde yazılı yan ödeme; fazla çalışmayı kapsamaz.
Mahkemenin ilamda yazılı düşünce ile davayı reddetmesi yasaya aykırıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın gösterilen sebepten davacı yararına BOZULMASINA, ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine 18.4.1975 gününde oyçokluğu ile karar verildi.
