 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1975/34811
K: 1976/6477
T: 18.02.1976
DAVA : Davacı, yolda geçen sürenin fazla çalışmadan sayılarak karşılığının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm duruşmalı olarak davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş ise de; HUMK.nun 435. maddesi uyarınca duruşma isteğinin süreden reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten ve temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşuldu:
KARAR : Davacı; dört saatlik fazla mesai paralarını istemiş, mahkeme iki saatliği kabul ederek isteği kısmen hüküm altına almış, davalı 1972-1974 dönem toplu iş sözleşmesi ile kabul edilen ve bu sözleşmenin yürürlük devresinde yolda geçen sürenin çalışma saatlerinden sayılabileceğini savunarak hükmü temyiz etmiştir.
Gerçekten; 931 ve 1475 sayılı İş Kanunlarının 62. maddesinin (e) bendinde yolda geçen sürelerin hangi işlerde iş süresinden sayılacağını göstermiş ve aynı maddenin II. fıkrasında da ancak işin mahiyetinden doğmayan yolda geçen sürelerin de iş süresinden sayılmayacağını açıklamıştır.
İşyeri Soma'ya 28 kilometre uzaklıkta Maden Kömürü İşletmesidir. İşin sabit niteliğine göre işçilerin sonradan işyerine, işverene ait vasıtalarla, topluca getirilip götürülmeleri esnasında geçen sürenin, iş süresinden sayılması mümkün değildir. Ancak; yasalarda yer almayan ve işçiler yararına olan haklara dair sözleşmelerin geçerli olacağı bir gerçektir. Nitekim; davacı, dava dilekçesinde bir yandan toplu iş sözleşmelerine dayandığına göre uyuşmazlığın toplu iş sözleşmeleri çevresinde çözümlenme zorunluğu vardır.
Karar yerinde de kabul edildiği gibi 1970-1972 dönem ile 1974-1976 dönem toplu iş sözleşmelirinde, yolda geçen sürenin iş sürelerinden sayılacağına dair bir hüküm yoktur. Sadece 1.6.1972- 1.6.1974 dönem iş sözleşmesinde açıkça yolda geçen sürenin iş sürelerinden sayılacağı kabul edilmiştir.
O halde bu sözleşmenin yürürlük süresi için dava kabul edilmek gerekirken işin mahiyetinden ve müteakip sözleşmenin imza tarihinden söz edilerek hüküm tesis edilmiş olması yasalara aykırıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen kararın yukarıda gösterilen sebepten davalı yararına BOZULMASINA ve temyiz peşin harcının istek halinde ilgiliye iadesine 18.2.1976 gününde oybirliğiyle karar verildi.