DAVA : Davacı, kıdem ve kademe zamları, yıllık ücretli izin parası, ek ödeme ile ihbar ve kıdem tazminatı farkının tahsiline karar verilmesini istemiştir. Mahkeme, isteği hüküm altına almıştır.

Hüküm, süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmekle dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

KARAR : 1 - Bankanın Yönetim Kurulunun verdiği karara dayanarak davalı taraf kıdem ve kademe zammı hakkındaki aleyhlerine verilen kararın temyizinden vazgeçtiğinden ve avukatın Yönetim Kurulu haricine çıkarak diğer isteklerden vazgeçemiyeceğinden davalının kıdem ve kademe zammına ait temyiz itirazının reddine.

2 - Sosyal yardımların eksik hesaplanması sebebiyle kıdem ve ihbar tazminatı farkının tahsiline ilişkin temyiz itirazının reddine;

3 - Davacı, davalı İdarenin Yönetim Kurulu karariyle kök ücrete yaptığı zammın fazla mesai, ilave tediye, hafta ve genel tatil paralariyle ihbar ve kıdem tazminatlarına in'ikas ettirmediğini beyanla eksik ödemelerin hüküm altına alınmasını da istemiştir.

Mahkeme, anılan zammın ücret olduğunu kabul ile isteği hüküm altına almış, davalı; bunun ek ödenek olduğunu, bu paranın niteliği ve gerekçesi itibariyle yan ödemelere sirayet etmiyeceğini savunarak hükmü temyiz etmiştir.

Gerçekten, davalı idare 1327 Sayılı Kanunun kapsamı dışında kalan banka personelinin personel rejimine tabi olmalarına kadar geçecek süre için tesbit edilen oranlarda ve 1.3.1971 tarihinden itibaren ek bir ödeneğin verilmesini kabul etmiştir.

Dosyadaki belgelerden, bu ödeneğin verilmesinde işveren için akti veya kanuni bir zorunluk olmadığı anlaşıldığı gibi davacı dahi böyle bir zorunluğun olduğunu iddia ve ispat etmiş değildir.

Hükmü dayanak yapılan raporda bilirkişi kesinleşen Yüksek Hakem Kurulu kararına ve Yasaların ücret tanımlarına göre bu ödeneğin ücret sayılacağını, bu nedenle yan ödemelere sirayet edeceğini kabul etmekte ise de, Yüksek Hakem Kurulu kararında bu ödeneğin ücret olarak tanımlanacağına dair bir ibare yoktur. Karar ancak aynı şartlarla bu ödenekten işçilerinde yararlandırılmalarını hedef tutmakta ve bu yönüylede mahkemeyi bağlayıcı nitelikte değildir.

Ücret tanımına gelince; genel olarak ücret, hizmet aktinin bir şartıdır ve iş karşılığı kararlaştırılan veya yasalarla belirlenen bir paradır. İşveren akdi veya kanuni sınırlarla tesbit ve tayin edilenler dışında şu veya bu şekilde bir ödeme yapma zorunluğunda değildir. İşverenin herhangi bir sebeple tek taraflı olarak işçisine akten veya kanunen tayin edilenler dışında tatbikatı geçici ve sınırlı olmak üzere bir miktar para veya menfaat sağlamasını önleyen bir yasa hükmüde yoktur.

O halde, işverenin kendi olanaklarına göre geçici, şartlı ve sınırlı bir tediyeyi tek taraflı bir irade ile kabul eylediği gözden uzak tutularak sadece normal ücret tanımlarıyla isteğin kabul edilmiş olması yasalara aykırıdır.

4 - Yıllık izin, bir yıl çalışmış olmanın karşılığı olmak gerekir. Çalışılmayan ihbar önellerinin, çalışılan günlere ilavesi suretiyle izin parasına hükmedilmiş olmasıda yasaya aykırıdır.

SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarda 3 ve 4 numaralı bentlerde gösterilen sebepten davalı yararına BOZULMASINA, 3 numaralı bentte oyçokluğu, 4 numaralı bentte oybirliğiyle 19.1.1976 gününde karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972