 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1975/33727
K: 1976/6447
T: 18.02.1976
DAVA : Taraflar arasındaki fazla çalışma ve yıllık ücretli izin parası farkı, ihbar ve iş bitirme tazminatı farkı ile hafta ve genel tatil gündeliklerinin ödetilmesi davasının sabit olmadığından reddine ilişkin hükmün süresi içinde temyizen incelenmesi davacı avukatınca istenilmesi üzerine dosya incelenerek, gereği konuşuldu:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı gerektirici sebeplere göre davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
Davacı vekili müvekkilinin aylıklı işçi statüsü ile işe alındığı halde sonradan saat ücretli yevmiyeli personel statüsü uygulandığından ve bu şekildeki ücret statüsüne çalışılmıyan hafta ve genel tatil ücretleri dahil bulunmadığından hafta ve genel tatil ücretleri ile yevmiyeli personelde günlük ücretin, 30'a değil 26'ya; saat ücretinin de aylık aylık ücretin 240'a değil 208'e bölünmesi suretiyle tesbiti gerekeceğinden eksik ödenen fazla mesai ücret farkı ile yine eknsik ödenen izin parası, ihbar ve işbitirme tazminat farkını istemiştir.
Davalı taraf ise davacının maktu brüt aylıkla işe alındığını bordrolarda bazı kesintiler yapılmasının ücret niteliğini değiştirmiyeceğini ve ibraname verildiğini savunmuştur.
2 - İbraname her türlü kanuni haklar saklı tutulmak kayıt ve şartı ile verildiğinden ibranamenin istenen kanuni hakları kapsadığı düşünülemez.
3 - Ancak davacının celbedilmiş şahsi dosyasında mevcut yazılı ücret sözleşmesinde aylık brüt ücretle yani maktu aylıkla işe alındığı anlaşılmaktadır. Bu sebeplerdir ki davacı vekili de dilekçesinde müvekkilinin işe alınırken aylık personel statüsünün tatbikinin düşünülmüş olduğundan bahsetmiştir.
Dosyaya ibraz edilen ve bordro niteliğinden ziyade puvantaj niteliği taşıyan çizelgelerde aylık çalışılan günler yanında günlük çalışmaların saat miktarının da gösterilmesi ve çoğu kez hafta ve genel tatillerle ilgili olmayan bazı kesintilerin işaretlenmesi ve yapılması iş sözleşmesinde mevcut olan MAKTU AYLIK NİTELİĞİNİ DEĞİŞTİRMEZ.
Bu durumda davacı ancak yasanın öngördüğü hastalık, izinli veya sair sebeplerle mazeretli olduğu günlerle çalışılmayan hafta ve genel tatil günlerinden almadıkları ücretleri varsa bunları isteyebilir.
Mahkemenin bu yönleri gözönünde tutmaksızın hüküm yerinde yazılı düşünce ile davanın tamamını reddetmesi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz edilen kararını yukarda gösterilen sebeplerden davacı yararına BOZULMASINA, 18.2.1976 gününde oybirliğiyle karar verildi.