 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1975/31323
K: 1975/54147
T: 29.12.1975
DAVA : Davacı, ek ödemeden doğan alacağın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmekle dosya incelendi, gereği konuşuldu:
KARAR : Davacı, 6772 sayılı Kanuna dayanarak ilave tediye talebinde bulunmuştur.
Davalı cevabında, davacının memur olduğunu, işçi olmadığını, binaenaleyh bu kanundan istifade edemiyeceğini savunmuştur.
Gerçekten; 6772 sayılı Kanunun öngördüğü ilave tediyeden ancak işçi niteliğinde bulunan kimseler istifade edebilir.
Davacının, 657 sayılı Kanunu tadil eden 1327 sayılı Kanun gereğince intibakı yapılmak suretile memur olduğu ileri sürülmüştür.
1 - Dosyada buna dair yazılı belge de vardır. İstek tarihi itibarile ve intibaktan önce işçi niteliğinde olan kimse varsa, 6772 sayılı Kanunun 1 ve sonraki maddelerinden istifade edebilir. Ancak memur olduğu devre için bu Kanundan istifade edemez. Mahkemenin bu ciheti araştırmaması yanlıştır.
2 - Davacının çalıştığı müessesenin 6772 sayılı Kanunun 1. maddesinde yazılı müesseselerden olup olmadığı gereği gibi araştırılmadan bu Kanunun 4. maddesinden istifade ettirilmesi de doğru değildir.
3 - Bilirkişi işlemiş faizleri müddeabihe ilave etmiştir. Mahkeme ilamında ayrıca dava tarihinden % 5 faiz yürütmek suretile faize faiz yürütmüştür. Bu bozmayı gerektirir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarda gösterilen sebeplerle davalı yararına BOZULMASINA, ve temyiz peşin harcının istek halinde ilgiliye iadesine 29.12.1975 gününde oybirliğiyle karar verildi.