 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1975/1016
K: 1975/37723
T: 08.07.1975
DAVA : Davacı davalıya ait işyerinde iki ayrı devrede çalışıp kıdem tazminatını alarak ayrıldığını, iki çalışma devresi toplamına göre son ücreti üzerinden kıdem tazminatının hesaplanarak aradaki farkın hüküm altına alınmasını istemiştir.
Davalı, davacıya her iki çalışma süresi sonunda gereken tazminatlar verilmek suretiyle işten çıkarılmış olması nedeni ile isteğinin kanuna uygun bulunmadığını savunmuştur.
Mahkeme, istek gibi hüküm vermiştir.
KARAR : Tetkik olunan dosya muhtevasına göre, davacının ilk defa 5.8.1946 tarihinden 15.6.1956 tarihine kadar çalışıp sıhhi sebeplerle ayrıldığı; o zamanki ücreti esas alınmak suretiyle hesaplanan kıdem tazminatının ödenmiş bulunduğu, aynı işyerinde ikinci defa 25.1.1960 tarihinden 17.7.1972 tarihine kadar çalışan ve emekliye ayrılan davacıya bu devreye ait kıdem tazminatının da kanuna uygun şekilde ödenmiş olduğu anlaşılmıştır. Bu yönden taraflar arasında bir uyuşmazlık yoktur. 1475 sayılı kanunun 14. maddesinde işçilerin kıdem tazminatlarının hizmet akdinin devam etmiş veya fasılalarla yeniden akdedilmiş olmasına bakılmaksızın aynı işverenin bir veya değişik işyerinde çalıştığı süreler gözönünde alınarak hesaplanacağı hükme bağlanmıştır. Bu maddede ayrı sürelerde devam etmiş olan hizmetlerin birleştirildikten sonra kıdem tazminatının hesaplanacağını gösteren bir hüküm yoktur. Bir devre için birden fazla kıdem tazminatı hesaplanmayacağı da maddede belirtilmektedir. Kıdem tazminatları kanuna uygun şekilde ödenmek suretiyle feshedilmiş hizmet akidlerinin yeniden ele alınarak bu devreler toplamı üzerinden tekrar hesaplanacak kıdem tazminatından evvelce ödenen miktarın düşülmesi suretiyle kalanın hüküm altına alınması bu nedenlerle yasaya aykırıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan hükmün yukarıda gösterilen sebeplerle davalı yararına bozulmasına, davalı yararına takdir edilen 1.000,- TL. duruşma avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye geri verilmesine, 8.7.1975 gününde oybirliğiyle karar verildi.