 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Ceza Dairesi
E: 1975/2
K: 1975/6
T: 20.02.1975
DAVA : Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının tamamını veya bir kısmını tağyir ve tebdil veya ilgaya ve bu kanun ile teşekkül etmiş olman Türkiye Büyükşehir Millet Meclisini iskata, vazifesini yapmaktan re'sen cebren teşebbüs etmekten sanık H.A.'nın yapılan yargılanması neticesinde; suçunun sübutu ve hakkında takdiri azaltıcı sebebin kabulü ile TCK.nun 146/1, 59 ve 1803 sayılı Af Kanununun 1/D ve 7/E. maddeleri gereğince yirmi dört yıl ağır hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hakkında TCK.nun 33 ncü maddesinin uygulanmasına dair (Ankara Devlet Güvenlik) Mahkemesi'nden verilen 6.12.1974 gün ve 1974/23 esas, 1974/29 karar sayılı hüküm resen temyize tabi olmakla birlikte istenilmiş olduğundan dava evrakı C.Başsavcılığından tebliğname ile daireye gönderilmekle duruşmalı olarak yapılan inceleme sonunda aşağıdaki karar tesbit edildi :
KARAR : Kararda sanığın Kemal olan baba adının Kamil, Hatice olan ana adının Atiye olarak yazılması mahallince düzeltilmesi mümkün daktilo hatası kabul edildiğinden bozma sebebi sayılmamıştır.
Sanık H.A.'nın Anayasayı zorla değiştirmek için kurulmuş olmasında şüphe edilmeyen Türk Halk Kurtuluş Ordusunun üyesi olan ve haklarındaki aynı fiilden verilen idam cezaları kesinleşmiş bulunan üç kiyişi kurtarmak ve serbest bıraktırmak, bu suretle Anayasayı zorla değiştirmek amacıyla, o zamanki Jandarma Genel Komutanını, önceden verdikleri karar gereğince, arkadaşlarıyla birlikte kaçırmaya teşebbüs ettiği, bu fiilin bir kişinin ölümü ve iki kişinin de yaralanması ile sonuçlandığı dosyadaki deliller ve safahattaki açık ikrarlarıyla sabittir.
Sanık ve vekilleri fiili ve oluş şeklini kabul etmişler, ancak hareketlerinin TCK.nun 499/2 nci maddesine uyacağını, bu olmadığı takdirde aynı kanunun 146/3 ncü maddesinin haklarında uygulanması gerekeceğini ileri sürmek suretiyle suç vasfına itirazda bulunmuş iselerde;
TCK.nun 499/2 nci maddesinin, ancak ideolojik olmayan ve bir Anayasa değişikliğini de gerektirmeyen siyasi ve sosyal maksatlarla adam kaçıran fiillere uygulanabileceğini, ideolojik nedenlerle başka bir deyimle Anayasayı zorla değiştirmeyi amaçlayan düşünce ile adam kaçırma fiillerini kapsamadığı, bunların ancak TCK.nun 146 ncı maddesinin 1 nci fıkrasında düşünülmesinin zorunlu olduğu, sanığın Türk Halk Kurtuluş Ordusuna ve mensuplarına sadece yardımcı olmayıp aynı kuruluş içinde diğerleriyle birlikte aktif görev aldığı ve eyleme geçtiği anlaşılmış olmasına göre hakkında TCK.nun 146/1 nci maddesinin uygulanmamasında bir isabetsizlik görülmediği gibi Devlet Güvenlik Mahkemesi'nin kimlerden ne şekilde kurulacağı Anayasanın 136 ncı maddesinde yer almış bulunmasına, 1803 sayılı Af Kanunu uygulanmasında da bir yanlışlık olmadığı anlaşılmasına göre sanığın temyiz itirazlarıyla vekilinin duruşmalı inceleme sırasında ileri sürdüğü savunmalar yerinde bulunmadığından reddiyle resen de temyize tabi olan hükmün tebliğname gereğince ONANMASINA, 20.2.1975 gününde oybirliğiyle karar verilerek C. Başsavcı Yardımcısı S.T.'nın huzurunda ve sanık vekili Av. F.Ç.'nin yüzüne karşı usulen ve açık olarak tefhim olundu.