 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
8. Ceza Dairesi
E: 1975/8683
K: 1976/2563
T: 26.03.1976
DAVA : Dikkatsizlik ve tedbirsizlikle ölüme sebebiyet vermekten sanık Mehmet'in yapılan yargılanması sonunda; TCK.nun 455/2-son ve 59. maddeleri uyarınca 2 sene 1 ay hapis, 520 lira 90 kuruş ağır para cezalarıyla mahkumiyetine ve 6085 sayılı kanunun 60/E maddesi delaletiyle şoför ehliyetnamesinin mahkum olduğu hürriyeti bağlayıcı ceza kadar geri alınmasına dair AMASYA Ağır Ceza Mahkemesi'nden verilen 17.10.1975 gün ve 974/170 esas 975/165 karar sayılı hükmün süresi içinde duruşmalı olarak Yargıtay'ca incelenmesi sanık vekili tarafından istenilmiş ve şartı depo parası ile yerine getirilmiş olduğundan dava evrakı C.Başsavcılığından tebliğname ile daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü :
KARAR : Hükmolunan hürriyeti bağlayıcı cezanın niteliği ve süresi bakımından duruşma isteğinin reddine karar verildikten sonra, evrak üzerinde yapılan incelemede :
Diğer itirazlarının reddi, Ancak :
1 - Sanığın tedbirsizliği ile sonuçlanan ve kendisinin de yaralandığı olayda sanık;
Karısını kaybetmiş yakın akrabaları olan enişte ve yeğeni de ölmüş bulunmaktadır. 647 sayılı yasa bu gibi suçlardan mahkemelerin sanığın maddi ve manevi büyük yıkım ve kayıplarını da gözönünde bulunduracağını düşünerek, kasıtlı işlenen suçlar için konulmuş kısa süreli hürriyeti bağlayıcı cezalardan farklı bir kapsam ve insaf ile ceza uzun süreli de olsa para cezasına çevrilebilmesine olanak tanımıştır. Bu olanağa sanığın kişiliğini ve başkaca durumunuda takdir edilmek üzere nazara alan yasa sanığın büyük kayıplarından arta kalanlara bakımı ile zorunlu bulunduğu yakınlarına cezaevi dışında kalarak, çalışarak sahip ve yararlı olabilmesini düşünmüştür.
647 sayılı yasanın uygulamaya getirilip gerekçsi de bu amaca yönelik bulunmaktadır.
Diğer taraftan mahkemenin çoğunlukla verdiği mahkumiyet kararında TCK.nun 59. maddesi ile yapılan indirme nedeniyle sanığın "... Mahkemedeki tavır ve hareketine..." olumlu bir izlenim ile değinilmiş iken "şekli" biçimi tedbirsizlik olan suç için sanığın yukarıda açıklanan "ahvali mahsusası" na rağmen, kararda kapalı bırakılan "sanığın ahvali mahsusası" terimine dayanılarak 647 sayılı yasanın 4. maddesinin neden uygulanmadığının açıklanmaması suretiyle çelişkiye düşülmesi,
2 - TCK. nun 59. maddesi ile yapılan indirme sonucu 10 kuruş fazla ağır para cezasına hükmedilmesi,
SONUÇ : Yasaya aykırı ve sanık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün BOZULMASINA depo parasının geri verilmesine 26.3.1976 gününde oybirliğiyle karar verildi.