 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
7. Hukuk Dairesi
E:1975/4725
K:1975/5244
T:16.10.1975
- GENEL MAHKEMELERDEN VERİLEN VE TAPULAMA MAHKEMESİNE DEVRİ KAPSAYAN GÖREVSİZLİK KARARLARININ KESİNLEŞMESİ
ÖZET : Tapulama yasasının 61. maddesinin son fıkrasındaki (mahalli mahkemelerce verilmiş olan hükümlerin kesinleşmesi ilamın tebliğine bağlı bulunuyorsa, ilam Tapulama Hakimi tarafından re'sen ilgililere tebliğ olunur) hükmü, genel mahkemelerden verilen ve tapulama mahkemesine devri kapsayan görevsizlik kararlarını da içine almaktadır.
(766 s. Tapulama K. m. 61/son)
Taraflar arasında tapulama tesbitinden doğan dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay'ca duruşmalı olarak incelenmesi H. E. tarafından istenilmekle duruşma için tayin olunan 14.10.1975 Salı günü belli saatte temyiz eden H. E. vekili Avukat N. A. geldi, huzurunda: aleyhine Yargıtay'a başvurulanların (tebligat yapıldığı halde gelmediklerinden) yokluklarında duruşmaya başlandı. Temyiz dilekçesinin müddeti içinde verildiği görüldü. Hazır bulunan tarafın sözlü açıklaması dinlendikten sonra duruşmanın bittiği bildirilerek iş müzakere ile karar ittihazına bırakıldı. Bu kerre dosyadaki bütün kağıtlar okunup iş anlaşıldıktan sonra gereği görüşüldü:
Tapulama sırasında 97 parsel sayılı 23.000 metrekare yüzölçümündeki taşınmaz, tapu kaydına dayanılarak A. oğlu ölü M. M. mirasçıları adına tesbit edilmiştir. Daha önce B. Ç. tarafından A. E. ve arkadaşları hasım gösterilmek suretiyle Asliye Hukuk Mahkemesine açılan el atmanın önlenmesi davası B. Ç. tarafından H. Y. aleyhinde aynı mahkemeye açılan dava ile birleştirildikten sonra birlikte tapulama başladığından söz edilerek görev yönünden red edilerek dosyası Tapulama Mahkemesine devir olunmuştur. Mahkemece dava konusu parselin A. oğlu M. mirasçıları adına tescili cihetine gidilmiş, hüküm davalı H. E. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Olayda Asliye Mahkemesi aynı yerle ilgili dava hakkında Tapulama Kanununun 50. maddesi hükmü uyarınca görevsizlik anlamında devir kararı vermiştir. Kuşkusuz bu tür kararlar Yargıtay'ın denetimine bağlıdır. Ve bu nedenle temyiz yeteneğini taşımaktadır. Ancak, Asliye Mahkemesinin görevsizlik kararı, taraflarına tebliğ edilerek kanun yoluna başvurulmak ve kesinleştirilmek imkanı sağlanmamıştır. Tapulama Kanununun 50. maddesinde bu yönden yapılacak işlem belirtilmemiş isede, aynı kanunun 61. maddesinin son fıkrasında (mahalli mahkemelerince verilmiş olan hükümlerin kesinleşmesi ilamın tebliğine bağlı bulunuyorsa ilam Tapulama Hakimi tarafından res'en ilgililere tebliğ olunur.) hükmü yer almıştır. Anılan bu hüküm, genel mahkemelerden verilen ve Tapulama Mahkemesine devri kapsayan görevsizlik kararlarını da içine almaktadır. 0 halde tapulama mahkemesince Asliye Mahkemesinin getirtilen dosyası üzerinden görevsizlikle ilgili olan ilam Tapulama Mahkemesince taraflarına res'en tebliğ edilmeli ve görevsizlik kararı kesinleştirildikten sonra tapulama davasına devam edilmelidir. Mahkemece bu yönden zuhul olunarak Asliye 36 Mahkemesinin görevsizlik kararının o mahkemede tebliğ edilmediği ve kesinleşmediği gerekçesiyle Asliye Mahkemesindeki dava gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün BOZULMASINA, sair yönlerin şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve Yargıtay duruşmasında avukatla temsil edilen mümeyyiz vekili için takdir olunan 1.000 lira avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine, 766 sayılı Tapulama Kanununun 73. maddesi uyarınca harç alınmamasına 16.10.1975 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.