 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
7. Hukuk Dairesi
E:1975/3709
K:1975/2893
T:28.05.1975
* GÖREV
ÖZET : Çiftçiyi Topraklandırma Yasası uyarınca dağıtılan topraklar hakkında, Toprak ve Tarım Yasasının dağıtılan topraklara ilişkin hükümleri uygulanır. Bu toprakların geri alınmasında da aynı yasanın geri almayla ilgili hükümleri ile kendisi tarafından işletilme yen toprakların kiracılık ve ortakcılıkla işletilmesine ait hükümleri de gözönünde tutularak uyuşmazlık çözümlenir.
(1757 s. Top. ve Tarım Ref. K m. 11, 164, 167, 211)
Taraflar arasında tapulama tesbitinden doğan dava sonucunda verilen ve Toprak, Tarım Reformu bölgesinde bulunması nedeni ile 1757 sayılı kanunun 214. maddesi uyarınca Yargıtay'ca öncelikle incelenmesi gereken hükme ilişkin temyiz isteğinin kanuni süresinde Olduğu anlaşıldı, tetkik raporu ve dosyadaki kağıtlar okundu, tetkik hakiminin açıklaması dinlendi ve gereği görüşüldü:
Davacı Köy İşleri Bakanlığı 4753 sayılı kanun uyarınca davalıya verilen taşınmaz malın davalı tarafından işletilmemesi nedeniyle tapusunun iptaline karar verilmesini istemiş ve olayda 1757 sayılı kanunun uygulanması nedenine dayanılarak görevsizlik kararı ile dosya tapulama mahkemesine tevdi edilmiş ve tapulama mahkemesinde de davanın kabulü cihetine gidilmiş, hüküm davalı tarafından süresinde temyiz edilmiştir. 19 Temmuz 1973 tarihinde yürürlüğe giren 1757 sayılı Toprak ve Tarım Reformu Kanununun 11. maddesi hükmüne göre Urfa İli Bakanlar Kurulu kararı ile Toprak ve Tarım Reformu bölgesi olarak belirtilmiştir. Anılan kanunun 164 ve 167. maddelerinde sözügeçen ilgili kanunlar arasında 4753 sayılı kanunda bulunmaktadır. Bu nedenle davaya Tapulama Mahkemesinde bakılması yasaya uygundur. Anılan 1757 sayılı kanunun 211. maddesi hükmüne göre 4753 sayılı Çiftçiyi Topraklandırma Kanunu uyarınca dağıtılan topraklara 1757 sayılı kanunun dağıtılan topraklara ilişkin hükümleri uygulanacaktır. Bu toprakların geri alınmasında da aynı kanunun geri alma ile ilgili hükümleri ile kendisi tarafından işletilmeyen toprakların kiracılık ve ortakcılıkla işletilmesine ait hükümleri de gözönünde tutularak uyuşmazlığın çözümlenmesi gerekir. Mahkemece bu yönde bir araştırma ve inceleme yapılmamıştır. Bu nedenlerle yerinde olan temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün bu sebeple BOZULMASINA ve değeri 5.000 lirayı geçmediğinden 1757 sayılı kanunun 179. maddesinin birinci fıkrası hükmüne göre harç alınmasına mahal olmadığına 28.5.1975 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.