 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
7. Hukuk Dairesi
E:1975/2388
K:1975/4915
T:25.09.1975
- BİR YERİN ORMAN NİTELİĞİNİ YİTİRDİĞİNİN SAPTANMASI
* ÖZET:Orman niteliğini yitiren yerlerin orman dışına çıkarılması ve orman sayılmaması Orman Yasasının 2. maddesinin uygulanması yoluyla mümkündür. Bu madde hükmü gereğince sınırlandırma ve kadastro görmemiş olan yerlerde yetki Orman Bakanlığının görevine giren idari bir tasarruf sayılır. Mahkeme o yerin orman niteliğini kaybettiği yolunda hüküm vermez.
(6831 s. OK. ( d. 1744 s.k.) m. 2)
Taraflar arasında tapulama tesbitinden doğan dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay'ca incelenmesi istenilmekle, temyiz iste ginin kanuni süresinde olduğu anlaşıldı, tetkik raporu ve dosyadaki kağıtlar okundu, tetkik Hakiminin açıklaması dinlendi ve gereği görüşüldü
Tapulama sırasında 17 parsel sayılı 26000 metre kare yüz ölçümündeki taşınmaz mal tapu kaydına ve tapu dışı satın almaya dayanılarak A. K. Ü. adına tesbit edilmiştir. İtirazları tapulama komisyonunca red edilen davacı Orman İdaresi nizalı parselin orman sayılan yerlerden olduğunu bildirerek süresinde bu davayı açmıştır. Mahkemece davanın reddi cihetine gidilmiş, hüküm davacı Orman İdaresi tarafından temyiz edilmiştir. Orman Bakanlığının karşılık yazısında nizalı taşınmazın (B) kısmının orman sayılan yerlerden bulunduğu gerekçeli mütalaa ile bildirilmiştir. Mahkemece bu mütalaa yeterli görülmemiş yerinde keşif yapılmıştır. Bilirkişi olarak dinlenen kişi mütalaasında (B) kısmının orman niteliğini yitirdiğini bildirmiştir. Bu mütalaa Orman Bakanlığının karşılık yazısındaki mütalaayı çürütecek bir nitelik taşımamaktadır. Bir yerin orman vasfını yitirmesi demek öncesinin orman olduğu ve fakat sonradan orman sayılmasını gerekli kılan niteliklerinin yitirildiği demektir. Bu gibi yerlerin orman dışına çıkarılması ve orman sayılmaması 1744 sayılı kanunla değiştirilen 6831 sayılı Orman Kanununun 2. maddesinin uygulanması yoluyla mümkündür. Sözü edilen madde hükmü gereğince, sınırlandırma ve kadastro görmemiş olan yerlerde bu yetki Orman Bakanlığının görevine giren idari bir tasarruf sayılır. Mahkeme o yerin orman niteliğini kaybettiği yolunda hüküm veremez. Kaldı ki kabule göre bir yerin orman niteliğini yitirdiğini saptamak için 1744 sayılı kanunla değişik Orman kanununun 2. maddesindeki koşulların oluşup oluşmadığını araştırmak zorunlu iken mahkeme bu yönden de zuhul etmiştir. Bu itibarla Orman İdaresinin yerinde olan temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA ve 766 sayılı tapulama kanunun 73. maddesi uyarınca harç alınmasına mahal olmadığına 25.9.1975 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.