 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
6. Ceza Dairesi
E: 1975/2039
K: 1975/2010
T: 28.04.1975
DAVA : Yağma suçundan Karaman Ağır Ceza Mahkemesi'nin 18.10.1971 tarihli kararıyla TCK.nun 497/son, 497/son, 497/son maddeleri gereğince 20 sene, 23 sene 4 ay ve 23 sene 4 ay ağır hapis cezalarıyla hükümlülüğüne karar verilen ve TCK.nun 77. maddesine tevfikan hakkında 36 sene ağır hapis cezası tatbik olunan hükümlü A.C.'nın şartla salıverilmesinde, 1803 Sayılı Af Kanununun 7. maddesi mucibince ; içitmaın çözülerek, içtimaa dahil edilmiş olan her bir ceza üzerinden, kanunun tayin ettiği ölçüler dairesinde indirim yapılması gerektiğine dair (KONYA) Ağır Ceza MAhkemesi'nden verilen 3.3.1975 günlü karar ile, adı geçenin cezalarından ayrı ayrı onikişer senesinin tenzili sonunda bakiye ceza miktarına nazaran meşruten tahliyesine mahal olmadığına ilişkin 5.3.1975 tarihli karara vukubulan itirazın reddi ile hükümlünün, 1803 Sayılı Af Kanununun 1/C ve 7/A maddeleri uyarınca; içtimaa dahil cezalarından onikişer sene ile asıl cezanın 1/3 ünün tenzili neticesi 7 sene 16 ay 40 gün ağır hapis cezasının infazına mütedair(KARAMAN) Ağır Ceza Mahkemesi'nce ittihaz olunan 20.3.1975 günlü kararın (1803) Sayılı Af Kanununun 6/3. maddesi hükmüne tevfikan; içtimanın çözülmesini takiben,her bir cezadan afdan dolayı indirme yapıldıktan sonra geri kalan cezaların TCK.nun 77.maddesi hükmünce toplamının 36 seneye ulaşamadığı ahvalde,şartla salıvermenin yine 36 sene üzerinden hesaplanması suretiyle icrası gerektiği ve kanunun öngördüğü şartların tahakkuku halinde şartla tahliyeye karar verileceği gözetilmeden yazılı şekilde karar ittihazında isabet görülmemiş olduğundan bahisle CMUK.nun 343. maddesi gereğince, bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığının 16.4.1975 günlü ve 331 sayılı ihbarnamesiyle istenilmiş ve dosya 22.4.1975 gününde daireye verilmekle okunarak gereği düşünülüp görüşüldü :
KARAR : Aynı gün işlediği üç yağma suçundan Karaman Ağır Ceza Mahkemesi'nin 18.10.1971 tarihli kararıyla TCK.nun 497/son, maddesi uygulanmak suretiyle 20 sene, 23 sene 4 ay ve yine 23 sene 4 ay ağır hapis cezalarıyla hükümlendirilip bu cezaları TCK.nun 77. maddesi gereğince toplanarak 36 yıl ağır hapis cezasıyla cezalandırılmasına karar verilen hükümlü A.C.'nin 1803 sayılı Af Kanununun Anayasa Mahkemesince TCK.nun 495 ve 497.maddeleriyle sınırlı olarak iptal edilen 2/B maddesiyle aynı kanunun 6/1. maddesi uyarınca içtimadan önce tayin kılınan cezalarından ayrı ayrı 13' er yıl indirildikten sonra mahkumiyetlerinin toplamı 30 sene 8 aya baliğ olup TCK.nun 77. maddesinde belli edilen miktarlara ulaşmaması nedeniyle 1803 sayılı kanunun 6.maddesinin 2. fıkrasında öngörülen indirimden yararlanamıyacağı ve bu itibarla söz konusu maddesinin 3.fıkrasına tevfikan ancak 24 yıl ağır hapis cezasına indirilmesi suretiyle, infazı lazım geldiği ve hükümlünün meşruten tahliyesinde ise; yine sözü edilen Af Kanununun 7/A . maddesi hükmüne tevfikan dışarda geçireceği 1/3 sürenin, af ile yapılan indirimden önceki esas ceza miktarı üzerinden hesaplanacağı ve esas cezasının da her suç için ayrı ayrı verilen bidayet cezalar olmayıp içtimaa sonucu tayin edilen ve af kanunundan önce fiilen infazı gereken 36 yıl ağır hapis cezasından ibaret bulunduğu ve bu miktarın 1/3'ü olan 12 yılın şartla tahliyeden istifade müddeti olarak Af Kanunu uygulanmasından sonra bulunan infazı gereken 24 yıl ağır hapis cezasından tenzili gerektiği nazara alındığında yazılı emre bağlı C. Başsavcılığının ihbarname münderecatı yerinde görüldüğünden kabulüyle (KARAMAN) Ağır Ceza Mahkemesi'nin bu görüşe aykırı bulunan 20.3.1975 gün ve diğer işler 27/25 sayılı kesin kararının CMUK.nun 343.maddesi gereğince BOZULMASINA, 28.4.1975 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.