 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
6. Ceza Dairesi
E: 1975/1033
K: 1975/1019
T: 28.02.1975
- GÖREVSİZLİK KARARI VEREN HAKİMİN HÜKME KATILMASI
ÖZET:Görevsizlik kararı veren Hakimin suçun subutu halinde uygulanması gereken ve görevini aşan kanun maddesini göstermesi, bu konuda Oyunu önceden açıklama niteliğinde değildir. Hakimin üst mahkemede hükme katılması yasaya uygundur.
(1412 s. CMUK m. 22)
Gündüzün bina dahilinden hırsızlık yapmaktan sanık N. G. hakkında (BAFRA) Sulh Ceza Mahkemesinde yapılmakta olan duruşma sırasında: suçun sübutu halinde TCK.nun 492/1 nci maddesinin tatbiki gerekeceğinden mahkemenin görevsizliğine ve dosyanın vazifeli Asliye Ceza Mahkemesine tevdiine dair ittihaz olunan karar üzerine Asliye Ceza Mahkemesince yapılan duruşma sonunda sanığın geceleyin bina dahilinden hırsızlık yaptığı sabit olduğundan r C.K.nun 492/1, 522, 59, 525 nci maddelerine tevfikan on ay hapsine ve cezası kadar genel güvenlik gözetimi altında bulundurulmasına dair (BAFRA) Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 6.11.1974 tarihli hükmün temyizen tetkiki mahalli C. Savcılığı tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı C. Başsavcılığı Yüksek Makamından bozma isteyen 18.2.1975 tarihli tebliğname ile 24.2.1975 gününde daireye verilmekle okunarak gereği düşünülüp görüşüldü:
Görevsizlik kararı veren Hakimin üst mahkemede hükme katılması konusunda tarafsızlığı ve dava konusunda daha önce reyini belirtmemiş olması önemlidir. Sulh Ceza Hakimi olarak davayı gören Hakim M. S.'nin vermiş olduğu görevsizlik kararı gerekçesinde olay hakkında reyini önceden açıkladığına dair her hangi bir belirti görülmemiştir. Suçun sübutu halinde uygulanması gereken ve vazifesini aşan kanun maddesinin yazılması bu konudaki reyini önceden açıklama niteliğinde değildir. Nitekim Ceza Genel Kurulunun 1.3.1971 tarih, 71/3-40 ve 11.2.1972 tarih ve 1972/4 - 173 sayılı kararları ile bu görüş benimsenmiş bulunmaktadır.
Açıklanan bu nedenlerle tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp hüküm yerinde incelenerek tartışılan delillere gerekçeye göre C. Savcısının temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan sanık hakkındaki hükmün (ONANMASINA), 28.2.1975 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
