 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
4. Hukuk Dairesi
E: 1975/9397
K: 1976/8389
T: 07.10.1976
DAVA : Davacı avukatı; davalının müvekkilinin oğlunu öldürdüğünü ileri sürerek 49.200 lira maddi ve 5.000 lira manevi tazminatın alınmasını istemiştir.
Bozma kararına uyularak; yapılan yargılama sonunda, olay belgelerle ve ceza dosyası ile sabit olduğundan tesbit edilen 10.925,28 lira maddi ve 5.000 lira manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya ödenmesine karar verildiğine ilişkindir.
Temyiz eden : Davalı avukatı.
Dosya incelendi, gereği konuşuldu:
KARAR : Gerek 1803 sayılı Af Yasası gerekse 28.5.1960 gününden sonra çıkan değişik Af Yasalarından bir ceza davasının görülmesi sırasında mağdurun davaya katılarak kişisel hak istemesi ve mahkemenin de bu yolda karar vermesi fakat cezanın afla düşmesi durumunda temyiz edilen dosyanın ilgili hukuk dairesine gönderilmesi ve temyiz incelemesi yapılması zorunlu görülmüştür. Bu zorunluluk cezada zarara uğrayanın tazminat için ceza usulüne dayanarak açtığı davanın ve yaptığı işlemlerin af yüzünden geçersiz sayılmayıp bu emeğin değerlendirilmesi amacına yönelik ve yasa koyucunun öngördüğü bir tedbirdir. Özellikle 1803 sayılı Af Yasası bu hükmü taşıyan öteki yasalara uygun olarak açıklanan zorunluğa dayanan işlemden başka bir usul işlemi getirmiş değildir. Yasa koyucunun amacı cezada kişisel hak isteğinde bulunan mağdurun yaptığı işlemlerin değerlendirilmesi amacını gütmektedir. Nitekim 1803 sayılı Yasanın 19. maddesinin 1. fıkrasının son cümlesi de ceza davasının kişisel hakka ilişkin bölümünün hukuk dairesinde bozulması halinde yeniden yapılacak incelemede davanın bu bölümünün hukuk yargılamaları usulü Yasasınca yürütüleceği ve ikinci fıkrasında ilam harçlarının hukuk davası gibi alınacağını buyurmuştur. O halde bozulan kişisel hak bölümü görevli hukuk mahkemesine gönderilince hukuk usulüne uygulanması davanın yenilenmesinin beklenmesi ve usule uyan isteğe göre işlem yapılması zorunludur. Yenileme dilekçesi verilmeden hukuk hakiminin hukuk usulü hükümlerini bir yana bırakarak, bu bölüm olayda ceza usulü hükümlerini tatbik ediyormuşçasına işlem yapması olayı re'sen karara bağlaması usul ve Af Yasası hükümlerine aykırıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın gösterilen nedenle BOZULMASINA bozma nedenine göre öteki nedenlerin incelenmesine yer olmadığına ve peşin harcın istek halinde geri verilmesine 7.10.1976 gününde oybirliğiyle karar verildi.