 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
4. Hukuk Dairesi
E: 1975/7574
K: 1976/4202
T: 21.04.1976
DAVA : Davacı avukatı; davalının devlet ormanından izinsiz ağaç kesip tarla açtığını ve bu yere pirinç mahsulü ekip yetiştirdiğini ileri sürerek 4950 lira tazminatın alınmasını istemiştir.
Yapılan yargılama sonunda; davalının kusurlu eylemi ceza dosyası, ilgili yazı ve bilirkişi raporuyla sabit olduğundan 1650 lira taziatın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine karar verildiğine ilişkindir.
Temyiz eden: Davalı.
Temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya icelendi, gereği konuşuldu:
KARAR : 1 - 6831 ayılı Yasanın 17. maddesi devlet ormanı içerisinde tarla açılmasını, işlenmesini, ekilmesini yasaklamıştır. bu yasak kamu düzeni yönünden zorunludur. Bura rağmen bir kimsenin böylece açılmış bir tarlada çalışarak ürün elde etmesi yahut orman içinde bir yeri tarla haline getirerek bir tarım ürünü elde etmesi olanaksızdır. 6831 sayılı Yasanın 93. maddesi sözü edilen 17. maddesine yollamada bulunarak bu işlem sonunda elde edile her çeşit ürün ve tesislerin müsaderesine hükmolunacağını buyurmuştur. Davalıda orma içerisinde tarla açarak pirinç ekmiş ve henüz ürün yeşil iken üzerine tedbir konulup yediemine verilmiştir. Orman İdaresinin yediemine verdiği bu ürünü davalının toplıyarak götürmesi yasaklanan bir eylemi işlemelidir. Yasanın 93. maddesi hükmünce idareye ait bulunan bu miktar ürünün ödetilmesine karar verilmsi yasaya uygun olup onanmalıdır.
2 - Davacı Orman İdaresi dava dilekçesinde ürün tutarının 4500 kilo olduğunu açıklamış ve kilosunu 110 kuruştan hesaplamıştır. Oysa mahkeme ekilen çeltiğin kilosunu 165 kuruştan hesaplayıp hüküm vermiştir. Hesap tarzı ve sonunda verilen hüküm isteği aşmış bulunduğundan hükmün bozulması Usulün 74. maddesi gereğidir.
3 - 1. bentte açıklandığı üzere yetiştirilen bütün ürün 6831 sayılı Yasanın 17. ve 93. maddeleri hükmünce suç teşkil ettiğinden aynen müsaderesi gerekir. Müsadere hükmü, müsadere edilecek malın elde edilmesi için davalı tarafından yapılan masrafların indirilmesini gerekli ve haklı kılmaz. O halde tesbitte elde edildiği benimsenen ürünün bir bölümünün kendisinden mal müsadere edilerek davalı tarafından yapılan giderlere mahsup edilmesi doğru değil ise de idarenin bu yönden temyizi olmadığından bozma sebebi sayılmamıştır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın 2. bendde gösterilen nedenle BOZULMASINA ve peşin harcın istek halinde geri verilmesine 21.4.1976 gününde oybirliğiyle karar verildi.