Davacı avukatı; müvekkilinin davalıda ilanın talik ücretinden 76680 lira alacağı olduğunu ileri sürerek alınmasını istemiştir.

Yapılan yargılama sonunda davacının 76.680 lira alacaklı olduğu belgelerle sabit olduğundan bu paranın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine karar verildiğine ilişkindir.

İşin duruşmaya bağlı olduğu anlaşılarak ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Beli günde temyiz eden İ.ET.T. adına avukat H. A... ile diğer taraf Osmanlı Bankası adına avukat Ş. Ü... ve davacı adına avukat S. Ö.....'in gelmiş olmalarıyla duruşmaya başlanarak temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve hazır bulunanların sözlü açıklamaları dinlenildikten sonra dosya incelendi, gereği konuşuldu:

Uyuşmazlık troleybüs direklerine asılan ilanların paralarındadır. Böylece uyuşmazlığın kaynağı İstanbul Belediyesi sınırları içinde dikilmiş bulunması direklerin mülkiyet ve yararlanılmasının kime ait olduğundadır. Uyuşmazlığın çözümlenmesi yapılan tesislerin devletçe satın alınması konusundaki anlaşmadan doğmaktadır. Devlet yabancı ortaklıktan imtiyaz sözleşmesini bozarak malı satın almış, kendi mülkiyetine katmış sonradan çıkarılan 3645 Sayılı Yasanın bugün yürürlükten kalkmış hükümleri uyarınca (15.7.1970 gün ve 1312 Sayılı Yasa) mülkiyetini belediyeye devretmiş fakat Yasanın 3. maddesi hükmüyle dava ihbar olunan İ.ET.T. İdaresine devretmiştir. İ.ET.T. İdaresi davacı belediyeye bağlı, tüzel kişiliği olan bir kurumdur. Bu kurum cereyanı dağıtmak üzere elektrik tesisatı kurar ve şebekeyi ihtiyaca göre düzenler. Yasanın 3. maddesinin (B) bendi hükmü bunu açıkça göstermektedir. Yine bu hükme göre gereğinde troleybüs servisleri ihdas eder, tesislerini yapar. 0 halde mülkiyet aslında belediyeye ait olsa bile bu tesisleri yapmak ve kullanmak hakkı tamamen İ.ET.T. idaresinindir. İdare direklerin üzerinde veya tesislerin herhangi bir bölümünde yararlanılacak veya zararlanılacak her türlü gerekten sorumlu olur. T.EK. İdaresi elektriği santrallerden elde edip belediyelerin sınırına kadar getirdikten sonra mal özellikle 3645 Sayılı Yasa hükmünce cereyanı kullanacak İ.ET.T. idaresinin malı olur ve tesislerini ihtiyaca göre düzenler. Yasa hükmü bu olunca bu direklerin üzerine konulan tesislerin yarar ve zararlarından bu idare sorumlu ve haklı olur. Dairenin kabul ve uygulaması ve 20.10.1975 gün, 12625/10754 Sayılı Kararı da bu yoldadır. 0 halde yararlanma hakkı herhangi bir sınır gösterilmeden İ.ET.T. ye bırakılmış olan bu tesisattan dolayı sağlanacak reklam parasının belediyeye ait olacağı düşünülemez. T.EK. idaresinin gelirleri arasında böyle bir gelirden de söz edilememektedir. Bu nedenle davanın reddedilmemiş olması bozmayı gerektirir.

Sonuç: Temyiz olunan kararın gösterilen nedenle BOZULMASINA ve davalı banka ile davaya katılan İ.ET.T. yararına takdir edilen 1000 lira duruşma avukatlık parasının davacıya yükletilmesine ve peşin harçların istek halinde geri verilmesine 18.12.1975 gününde oyçokluğuyla karar verildi.

Davacı elektrik direklerine talik edilen reklam panolarından dolayı 1971 yılı için ücret istemektedir. 25.7.1970 gün ve 13559 Sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak Üç ay sonra yürürlüğe giren 1312 Sayılı Türkiye Elektrik Kurumu Kanununun 3. maddesi gereğince, yardım ihtiyacı bulunan elektriğin üretim, iletim, dağıtım ve ticaretini yapmak T.EK. nin tekeli altındadır. Aynı Kanunun geçici 2 (a) maddesi gereğince belediyelere ve belediyelerce kurulan kurum, birlik ve ortaklıklar ile özel bir kanunla kurularak işletilmesi belediyelere bırakılan veya belediyelerce bağlanan elektrik idarelerine ait üretim ve iletim tesisleri T.EK. devredilmiştir. Özel izinle üretim ve iletim tesislerinin İstanbul İ.ET.T. idaresine veya İstanbul Belediyesine bırakıldığı iddia ve isbatda edilmiş değildir. Elektrik direkleri iletim tesislerinden olduğuna, pano talik ücretinin istendiği 1971 yılından önce bunların mülkiyetinin T.EK. geçmiş bulunduğuna göre davacının davaya hakkı kalmamıştır. Bu nedenlerle hükmün bozulması oyundayım. Üye

Davalı Banka reklam şirketleri aracılığı ile ışıklı panosunun yapılması hususundaki yazışmalarını davacı belediye ile sürdürmüştür. Bu yolda olumlu cevaplarıda belediye başkanlığı vermiştir. Ayrıca davalı 1968 - 1969 - 1970 senelerine ait talik ücretlerini de belediyeye ödediği bildirilmiş, bunun aksine savunma olmamıştır. Bunun içindirki davalı davayı İ.ET.T. ye ihbar zorunluluğunu duymuştur. Kaldiki direklerin mülkiyeti ve ondan yararlanmayı sağlama hakkının kime ait olduğu belediye ile İ.ET.T. arasındaki çelişmede söz konusu olabilir. 0 halde davanın kabulü gerekir. Bu nedenle çoğunluğun bozma kararına katılmıyorum. Hükmün onanması Oyundayım.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972