 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
4. Hukuk Dairesi
E: 1975/2348
K: 1976/332
T: 13.01.1976
DAVA : Davacı avukatı, müvekkilinin davalıda cezai şarttan 10050 lira alacağı olduğunu ileri sürerek alınmasını istemiştir.
Yapılan yargılama sonunda; davacının 1000 lira cezai şartın davalıdan alınarak davacıya ödenmesine karar verildiğine ilişkindir.
Temyiz eden: Davacı avukatı.
Temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşuldu:
KARAR : 1 - Sulh bir sözleşmedir. Sulh sözleşmesinin mahkeme huzurunda yapılmış olması niteliğini değiştirmez. Bu nedenle mahkemece gerekçe gösterilerek cezai şartın da indirim yapılmasında kanuna aykırı bir yön bulunmadığından hüküm esasının onanması gerekir.
2 - Borçlar Kanununun 161. maddesinin son fıkrası hükmünce cezai şart miktarının fahiş olup olmadığının takdiri hakime aittir. Davacının önceden bunu takdir etmesi düşünülemez. Bu itibarla mukavele ile tayin edilen bir cezai şartın tahsilini istemek hakkını haiz olan davacının açtığı dava sonunda cezai şartın hakim tarafından fahiş görülerek tenkis edilmesi halinde tenkis edilen miktardan dolayı davacı taraf aleyhine avukatlık ücreti ve mahkeme masrafına hüküm edilmemesi gerektiğinin düşünülmemesi bozmayı gerektirir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın esasa ait bölümünün 1. bendde gösterilen nedenle ONANMASINA ve yargılama gideri ile avukatlık ücretine ilişkin bölümünün 2. bendde gösterilen nedenle BOZULMASINA ve onama harcının temyiz edene yükletilmesine 13.1.1976 gününde oybirliğiyle karar verildi.