DAVA : N.Ö. ile A.Ö. arasındaki tezyidi nafaka davasının yapılan muhakemesi sonunda verilen hüküm davacı tarafından temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

KARAR : Medeni Kanunun 152. maddesi gereğince koca, karısını haline uygun şekilde geçindirmekle mükelleftir. Kadının şahsi gelirinin bulunması kocayı nafaka borcundan kurtarmaz.

Medeni Kanunumuzun prensip itibariyle mal ayrılığı rejimini kabul ettiği için, kural olarak kadın birliğin ortak masraflarına katılmağa mecbur değildir. Ancak koca, karısının aile masraflarına uygun bir surette katılmasını isteyebilir. Bunun derecesinde uyuşmazlık miktarını hakim tesbit eder. (M.K. 190)

Şu halde, hakim tarafından bir müdahalenin söz konusu olmadığı hallerde koca, karısının geçim masraflarını karşılamak zorundadır. Bununla beraber kadının şahsi gelirinin nafaka miktarının tesbitinde tali bir faktör olarak kabulü hakkaniyete uygun düşer. Hal böyle iken geçim borcunu kadına yükler şekilde az nafaka takdiri 152. maddesinin sevk amacına ters düşer. Öyle ise yapılacak iş, evvelce takdir edilen nafakanın uygun miktarda artırılmasından ibarettir. Hal böyle iken kararda, sembolik diye adlandırılan cüzi tutarda nafaka tayin olunması usul ve kanuna aykırıdır.

SONUÇ : Temyiz edilen kararın gösterilen sebeplerle BOZULMASINA 22.12.1975 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972