 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
2. Hukuk Dairesi
E: 1975/7111
K: 1975/6585
T: 12.09.1975
DAVA : Y.E. ile M. (M.) A. arasındaki velayetin nez'i ve tevdii davasının yapılan muhakemesi sonunda verilen hüküm davalı tarafından temyiz edilmekle gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Taraflar boşandıktan sonra başkalarıyla evlenmişlerdir. Ananın çocuğuna iyi bakıp okuttuğu, üvey babanın da aynı ilgiyi gösterdiği gerçekleşmiştir. Ananın her zaman evde olması dolayısıyla çocukla yakından ilgileneceği tabiidir. Baba ise; çocuğu üvey anasına terk edip işine gitmek zorunda kalacağına göre, çocuğun öz anasının yanında kalması her halde yararına daha uygun düşer. Öte yandan çocuğu yıllardan beri alıştığı çevreden ayırmak ruh yapısı yönünden zararlı sonuç doğurabilir. Babanın anaya nazaran mali durumunun daha iyi olması da başlı başına bir değiştirme sebebi değildir. Kaldı ki, çocuğun mali imkansızlık sebebiyle bir sıkıntıya sokulduğu da isbatlanamamıştır. Şu durumda davanın reddi gerekirken velayetin anadan alınması bozmayı gerektirdiği gibi; istek yok iken ve şartlar da mevcut değilken velayetin nez'i de usulün 74. maddesine aykırıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen kararın gösterilen sebeple BOZULMASINA 12/9/1975 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.