 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
2. Hukuk Dairesi
E: 1975/1781
K: 1975/2009
T: 03.03.1975
DAVA : H.H.K. ile V.K. arasındaki nafaka davasının yapılan muhakemesi sonunda verilen hüküm davalı tarafından temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Gerçekten yardım edilmediği takdirde yoksulluğa (zarurete) düşecek olan baba, oğlundan nafaka isteyebilir. (M.K. 315)
Davacının aylık net ücretinin 1.780 lira 74 kuruş olduğu, ayrıca yılda 4.171 lira 50 kuruş tutarında yan ödeme yapıldığı, çalıştığı yerden gelen resmi yazıdan anlaşılmıştır.
Davacının kira vermeden kendi evinde oturduğu ve bu evin bir kısmından da aylık 100 lira kira aldığı ilk oturumda kendisi tarafından beyan edilmiştir.
Türkiye'nin ekonomik durumu, bugünkü geçim şartları ve özellikle kazanç durumu gözetilir ise aylık 2.000 liranın üzerinde geliri olan ve kira vermeden kendi evinde oturan, evde eşine halı dokutturup bu yolla da gelir sağlayan evli ve iki çocuklu bir kişinin zaruret halinde olduğunun kabulü mümkün değildir. Çünkü: Zaruret hali başkasının yardımı olmadan günlük yiyeceğini bile sağlıyamıyacak durumda olmaktır. Bu ölçü ile davacının durumu incelendiğinde zaruretten söz edilemez. Bu bakımdan davanın reddi zorunlu iken Medeni Kanunun 315. maddesinin özü ve sözü gözönünde tutulmadan yardım nafakası takdir edilmesi usul ve kanuna aykırıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen kararın gösterilen sebeple BOZULMASINA 3.3.1975 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.