 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
1. Ceza Dairesi
E: 1975/786
K: 1975/796
T: 18.03.1975
DAVA : Altındağ 1. Asliye Ceza Mahkemesi zabıt katibi bulunduğu sırada tervici merame kadir olmadığı halde olduğundan bahisle menfaat temin eylemeye teşebbüs emekten sanık Y.K.nin yapılan yargılaması sonunda: T.C.K.nun 227 ve 62. maddeleri gereğince 8 ay hapis 333 lira 30 kuruş ağır para cezasıyla mahkumiyetine ve müebbeten memuriyetten mahrumiyetine, 647 sayılı kanunun 6. maddesi uyarınca cezasının teciline dair (Altındağ) 2. Asliye Ceza Hakimliği'nden verilen 13.2.1975 tarihli ve 974/356-975/36 sayılı hükmün süresi içinde Yargıtayca inelenmesi sanık tarafından istenilmesi şartı yerine getirilmesi üzerine mahallinden gönderilip C. Başsavcılığından tebliğname ile daireye tevdi olunan dava evrakı incelenerek gereği düşünüldü:
KARAR : Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerekçe ve takdire göre sanık vekilinin sübuta ilişen temyiz itirazlarının reddine,
Ancak:
T.C.K.nun 227. maddesindeki suçun oluşması için sanık, vazifesine dahil olmayan bir hususu vazifesine dahilmiş gibi göstererek ve haksız menfaat sağlıyacaktır.
Mahkeme zabıt katibi olan sanık, tervici merame muktedir olmadığı halde olduğundan bahisle tutuk bulunan T.A.ın tahliyesi için haksız menfaat sağlamadığı gibi tahliye kararı verecek olan hakim nezdinde hatırı sayıldığını da ileri sürmemiştir.
Sanığın T.A. a hitaben yazmış olduğu 7.10.1974 günlü mektup münderecatına ve kamu tanıkları M.A. ile M. oğlu M.A.ın ifadelerine ve toplanan tüm delillere göre, 2.000 lira verirseniz T. i tahliye ettiririm demek suretiyle mücerret yalan söyleyen sanığın hareketi, dolandırıcılığa teşebbüs niteliğinde bulunduğu halde yazılı şekilde hüküm tesisi,
SONUÇ : Yasaya aykırı ve sanık vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan hükmün tebliğnamedeki istek gibi C.M.U.K.nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, depo parasının geri verilmesine 18.3.1975 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.