 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
1. Ceza Dairesi
E: 1975/288
K: 1975/283
T: 11.02.1975
DAVA : 4.1.1957 doğumlu N.B.la mayubiyetini müstelzim ve müteselsil şekilde rızaen cinsi münasebette bulunmaktan sanık S.O., suça yardım ve müzaherette bulunmak suretiyle iştirak etmekten sanık G.B.ın yapılan yargılamaları sonunda T.C.K.nun 464, 416/3, 418/2, 417, 80, 55/3. maddeleri gereğince S.O.ın 6 ay 20 gün, G.B. 14 ay 30 gün hapis cezalarıyla mahkumiyetlerine tecile mahal olmadığına dair (Edirne) Asliye Ceza Hakimliği'nden verilen 1.11.1975 tarihli ve 974/266-391 sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay'ca incelenmesi sanıklar tarafından istenilmesi şartı yerine getirilmesi üzerine mahallinden gönderilip C. Başsavcılığından tebliğname ile daireye tevdi olunan dava evrakı incelenerek gereği düşünüldü:
KARAR : Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerekçe ve takdire göre sübuta ait temyiz itirazlarının reddine,
Ancak:
1 - Nüfus kaydına göre bakire olduğu anlaşılan mağdurenin kızlık zarı halkavi ve duhule müsait bulunduğu takdirde bekareti izale edilmeden ırzına geçilebileceği de gözönüne alınarak kızlığının bozulduğu hakkında rapor alınmadan mağdurenin iddiasına ve sanığın ikrarına dayanılarak T.C.K.nun 418/2. maddesi ile cezanın arttırılması,
2 - T.C.K.nun 417. maddesindeki şiddet sebebinin uygulanabilmesi için failin ırza geçme fiilinin icrası sırasında bir başka kişinin bu neticeyi elde etmeğe elverişli maddi davranışlarının tezahürü zaruri olup, icrai hareketlere iştiraki bahse konu olmayan mağdurenin anası sanık G.B. hakkında 417. maddenin uygulama yeri olmadığının düşünülmemesi,
SONUÇ : Yasaya aykırı ve sanıkların temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan hükmün tebliğname gibi C.M.U.K.nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, depo paralarının geri verilmesine 11.2.1975 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.