 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
1. Ceza Dairesi
E: 1975/2369
K: 1975/2353
T: 16.09.1975
DAVA : 14.12.1964 doğumlu Z.C.yi zorla kaçırmaktan ve zorla ırzına geçmeye tam derecede teşebbüs etmekten sanık S.Ö.nün yapılan yargılaması sonunda: T.C.K.nun 431, 414/2, 62, 54/3 ve 59. maddeleri gereğince içtimaen 4 sene 10 ay 10 gün ağır hapsine dair (Balıkesir) Ağır Ceza Mahkemesi'nden verilen 16.6.1975 tarihli ve 975/153-199 sayılı hükmün süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık tarafından istenilmesi şartı yerine getirilmesi üzerine mahallinden gönderilip C. Başsavcılığından tebliğname ile daireye tevdi olunan dava evrakı incelenerek gereği düşünüldü:
KARAR : 1 - Mağdurenin ırzına geçmek isteyen sanığın, yanında bulunan arkadaşlarını kovaladıktan sonra kolundan tutup zorla orman içerisine soktuğu kabul edildiğine göre, olayın başladığı yer ile mağdurenin götürüldüğü yer arasındaki mesafe keşfen veya tanıklardan sorulup tesbit edildikten sora, mağdurenin ormana sokulmasının, cinsi münasebet fiilinin işlenebilmesi için zaruri bir yer tedariki maksadına matuf olup olmadığı ve olayda bu kasıttan başka ayrıca mağdurenin üzerinde nüfus ve hakimiyet tesisini gerektiren bir hal bulunup bulunmadığı ve kaçırma fiilinin, yapılacak eylemin icap ettirdiği zamana münhasır kalıp kalmadığı karar yerinde tartışılmadan kaçırma suçundan da ceza tayini,
2 - Mağdureyi ormana sokan sanığın tehditle donunu çıkartıp kendi donunu da çıkarttıktan sonra ırzına geçmek istediği, ancak kendisine ait hayvanların başkalarının tarlasına girmesi üzerine bu durumu gören sanığın mağdurenin üzerinden kalkarak hayvanlarının başına koştuğu kabul edildiğine göre; sanık hiçbir harici etken olmadan kendi ihtiyarı ile eyleminden vazgeçmiş olmasına ve raporda belirtilen zorlama arazısının tasaddi sırasında da husule gelmesinin mümkün bulunmasına ve 11 yaşındaki mağdure hakkında nisaiye mütehassısı tarafından verilen 18.4.1975 günlü raporda huymen'in duhule gayrı müsait bulunduğu açıklandığına göre bu durumun ırza geçme fiili için fiziki imkansızlık teşkil edip edemeyeceği lüzumu halinde Adli Tıp Meclisinden de sorulup tesbit edilmeden fiilin ırza geçmeye tam teşebbüs olarak nitelendirilmesi ve buna göre ceza tayini,
SONUÇ : Yasaya aykırı ve sanık vekilinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan hükmün tebliğname ile C.M.U.K.nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA depo parasının geri verilmesine 16.9.1975 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.