 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E: 1975/5498
K: 1976/536
T: 01.03.1976
DAVA : Taraflar arasındaki davanın Muş Asliye Hukuk Hakimliğince görülerek mahkeme ilamında belirtilen gerekçelere binaen verilen 22.5.1975 gün ve 590-281 sayılı hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki taraflar vekillerince istenmiş olmakla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1 - dosyadaki yazılar, kararın dayandığı ve gerektirdiği sebeplere göre davalı bakanlığın bütün davacıların ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2 - Borçlar Kanununun 74. maddesince bir adam öldüğü takdirde hakim hususi halleri nazara alarak ölünün ailesine manevi zarar namıyla adalete muvafık bir tazminat verilir. Kanunun, hakime takdir hakkı tanıdığı hususlarda, hak ve nısfetle hükmetmesi gerekir. İlkeleri 22.6.1966 gün 7/7 sayılı içtihadı birlişterme kararında da açıklandığı gibi verilecek manevi tazminatın, öleni ailesinin elem ve ızdırabını giderek, acılarını kısmen dahi olsa dindirecek bir nitelik taşıması gerekir. Her ne kadar ölenin 5/8 oranında bir kusur tesbit edilmiş ise de davacıların istemiş bulunduğu manevi tazminatın ana ve baba için toplam 20.000 lira olmasına göre, bu miktar manevi tazminat isteği iktisadi ve içtimai duruma ve paranın satın alma gücüne göre makul ve mutedil bir miktarı kapsadığı halde, mahkemenin kabulü gibi aynen hükmedilmesi lazım gelirken, kusur oranından indirme yapılması ve bu suretle ölenin ana ve babası için 3750'şer lira gibi bugün için çok az bir tazminata hüküm verilmesi kanuna aykırıdır.
İstenen onar bir liradan 20.000 lira tazminata aynen hükmedilmek üzere mahkeme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davalının bütün, davacının ise yukarıda 2. bentte yazılı sebepler dışındaki temyiz itirazlarının reddine, 2. bentte açıklanan sebeplerle hükmün davacılar yararına BOZULMASINA, davacıların vekili gelmediğinden duruşma avukatlık ücreti tayinine yer olmadığına, davacının ödediği peşin harcın istek halinde iadesine ve aşağıda yazılı bakiye 476,30 lira temyiz ilam harcını davalıdan alınmasına, 1.3.1976 gününde oybirliğiyle karar verildi.