 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E:1975/5215
K:1976/543
T:12.02.1976
- BAKANLAR KURULU KARARNAMESİ GECİKME CEZALARI
* ÖZET:3 .4 .1974 günlü ve 7/7993 sayılı Bakanlar Kurulu Kararnamesinin 4. maddesi gereğince yapılacak tasfiyelerde kararname tarihinde gerçekleşmiş olmakla beraber henüz kesilmemiş cezaların alınmıyacağı açıklanmış olup hakedişlere girmiş, itirazsız imzalanmak suretiyle kesilmiş gecikme cezalarının da iade edileceği hususunda bir hüküm yoktur.
(3.4.1974 t. 7/7993 s. Bakanlar Kurulu Kararnamesi m. 4)
Taraflar arasındaki davanın Ankara Asliye 2. Hukuk Hakimliğince görülerek mahkeme ilamında belirtilen gerekçelere binaen verilen 7.7.1975 tarih ve 50/347 sayılı hükmün temyizen tetkiki davalı avukatı tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Taraflar arasındaki uyuşmazlık, 7/7993 sayılı ve 3.4.1974 günlü Bakanlar Kurulu Kararnamesinin tasfiyeye ilişkin 4 ncü maddesinin yorumundan doğmaktadır. Davacı müteahhit, bu maddenin kendisine tanıdığı haktan yararlanarak işe devam etmemiş ve sözleşme taraflarca tasfiye edilmiştir. Ancak davacı, kararnamenin 4 ncü maddesindeki "ceza kesilmeden tasfiye olunur" ifadesine dayanarak kararnameden önce düzenlenmiş ve kendisi tarafından hiçbir itiraza uğramadan imzalanmış hakedişlerle kesilmiş ve bu itibarla kesinleşmiş gecikme cezalarının iadesini istemektedir. Mahkeme de bilirkişi görüşüne dayanarak istek gibi karar vermiştir. Oysa, kararnamede, kararname hükümlerinin geçmişe de uygulanacağı hakkında bir hüküm yoktur. Aksine, kararnamenin 3 ncü maddesinde, kararnamenin yürürlüğe girdiği tarihte düzenlenecek tutanağa göre yapılmış işlere sözleşme fiatlarının, tutanak tarihinden sonraki işlere kararnameye göre bulunacak fiatların uygulanacağı açıklanmış olmakla, kararnameden önceki durumun muhafaza edileceği belirtilmiş bulunmaktadır. Bu itibarla kararnamede, 4ncü maddesi gereğince yapılacak tasfiyelerde kararname tarihinde gerçekleşmiş olmakla beraber henüz kesilmemiş cezaların alınmıyacağı açıklanmış olup hakedişlere girmiş, itirazsız imzalanmak suretiyle kesilmiş gecikme cezalarının da iade edileceği hususunda bir hüküm bulunmamış olmakla, davanın reddi gerekirken bazı düşüncelerle aksine karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
Sonuç: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün, temyiz eden davalı yararına BOZULMASINA, istek olursa temyiz peşin harcının iadesine, 12.2.1976 gününde oybirliği ile karar verildi.