 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E: 1975/4356
K: 1975/5124
T: 24.12.1975
DAVA : Taraflar arasındaki davanın Trabzon Asliye 2. Hukuk Hakimliğince görülerek mahkeme ilamında belirtilen gerekçelere binaen verilen 2.6.1975 gün ve 168 - 234 sayılı hükmün temyizen tetkiki davacılar avukatı tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Dava, ölüm nedeniyle destekten yoksunluk ve manevi tazminat ödetilmesi isteğine ilişkindir. Yerel mahkemece, davacı Ali yararına 1500 lira ve öbür davacılar yararına ise 1000 er lira manevi tazminat da takdir edilmiştir.
Bilirkişi raporuna göre, ölüde ve şoförde % 50 şer oranında kusur olduğu saptanmıştır. Ölen ise, davacılardan Ali'nin eşi ve öbürlerinin anneleridir. Manevi tazminatın amacı, çekilen acıları yeterine dirdirmek, yaşama yeniden bağlammak yolu ile ruhsal dengeyi sağlamaktadır. Bu nedenle manevi tazminat olarak takdir edilecek paranın tutarı, bu amacın gerçekleşmesini sağlamaya yönelik olmalıdır. Üstelik, paranın satın alma değeri, değer düşüklüğü de manevi tazminatın belirlenmesinde gözönünde bulundurulmalıdır.
Dava konusu olayda, davacıların eşi ve annelerini yitirmekle uğradıkları eylem ve acılar, gelecekte de devam edebilecek kapsamdadır. Öyleyse; manevi tazminatın takdirinde bütün bu yönler değerlendirilmeli ve BK. nun 47 ve MK. nun 4. maddeleri ile 22.6.1976 gün ve 7/7 sayılı inançları Birleştirme Kararı uyarınca adalete uygun olarak takdir hakkı kullanılmalıdır. Ne var ki, yerel mahkeme, 1500 lira ve biner lira gibi çok az tutarda manevi tazminata takdir etmede yanılmaya düşmüş, bu ise hükmün bozulmasını gerektirmiştir. Yapılacak iş, yukarıdaki açıklamalar doğrultusunda yeterli ve adalete uygun tutarda davacılar yararına manevi tazminatın takdiri ile ödetmeye karar vermekten ibarettir.
SONUÇ : Belirtilen nedenlerle hükmün davacılar yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde davacılara iadesine, 24.12.1975 gününde oybirliğiyle karar verildi.