 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E: 1975/2494
K: 1975/3306
T: 30.06.1975
1362
DAVA : Taraflar arasındaki davanın İstanbul Asliye 1. Ticaret Mahkemesince görülerek sabit olan dava veçhile 42.000 lira % 10 faizi ile davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazla talebin reddine dair verilen 24.1.1975 tarih ve 203/85 sayılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş olmakla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı A. Tınaz, davalı B. Erdinç'in inşaa ettirdiği iş hanının elektrik tesislerinin yaparak teslim ettiğini, ne var ki, karşılığı olan paranının ödenmediğini açıklayarak esar bedelinin davalıdan tahsilini dilemiştir.
Karar yerinde belirtildiği üzere davacının elektirik tesislerini yaptığında, davalıya teslim edildiğinde ve değerinin 42.000 liradan ibaret bulunduğunda taraflar arasında mahkemece halli gereken bir uyuşmazlık yoktur. Çekişme, eser sözleşmesinin karşı edimini teşkil eden ve eser teslim alınınca verilmesi gereken 42.000 liranın, yükleniciye ödenip ödenmediği noktasında toplanmaktadır. Hiç kuşkusuz tediye defni ispat zorunluğu davalı iş sahibine düşmektedir. davalı bu konuda HUMK.nun 288, 289. maddelerinde bildirilen yazılı belgeye sahip olmamakla beraber, tediye hususunda davacının harici ikrarını tesbit ve ispatlayan bir teyp bandını elinde tuttuğunu, ayrıca tanıkları olduğunu ilyeri sürmektedir.
Bu durumda, uzman bilirkişiler aracılığı ile banttaki sesler dinlenerek davacıya ait bulunup bulunmadığı, gerçekten ödeme hakkında uyuşmazlığa çözüm getiren ve davacıyı ilzam eden bir beyana yer verilip verilmediği araştırılmalıdır. Savunulduğu gibi bir açıklamanın ortaya çıkması halinde, bu sözler yukarıda anılan yasanın 236. maddesinin son fıkrasında ifadesini bulan harici ikrar sayılır. Onun için davalı tanıkları da dinlenerek deliller topluca değerlendirilmek suretiyle iş sonuçlandırılmalıdır.
Öyle ise, eksik incelemeye dayanan karar bozulmalıdır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle mahkeme kararının BOZULMASINA, 30.6.1975 gününde oybirliği ile karar verildi.