 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E: 1975/1109
K: 1975/3440
T: 07.07.1975
DAVA : Taraflar arasındaki davanın Ankara Asliye 3. Ticaret Mahkemesince görülerek mahkeme ilamında belirtilen gerekçelere binaen verilen 27.3.1974 gün ve 346/83 sayılı hükmün temyizen tetkiki taraflar avukatlarınca istenmiş olmakla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği konuşulup düşünüldü KARAR : 1. Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalının ileri sürdüğü ve yerinde görülmeyen bütün, davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları reddedilmelidir.
2. Davacı Siyavuş Erdölen davalının taahhüdü altında bulunan soğuk hava deposunun proje ve beton hesaplarını 21.000 ve binaya ait hesapları ise 50.000 liraya yapmayı taahhüt etmiştir. Soğuk hava deposu için 14.000 esas bina için 20.000 lirasını davalıdan peşin aldığında uyuşmazlık yoktur.
Davacı eser sözleşmesinin kendisine yüklediği borcu ifa ederek teslime amade olduğunu davalı tarafa bildirmiş ve geri kalan alacağın tediyesini istemiştir. Zira BK. nun 364. maddesinde işin parası teslim zamanında ödeneceği öngörülmüştür. Ne var ki, davalı borcunu yerine getirmekten kaçındığı için proje ve hesaplar B.K. nun 91. maddesi hükmü doğrultusunda notere tevdi edilmiş arta kalan borç ödenerek proje ve hesapların alınması 27.11.1967 tebliğ tarihli ihtarname ile davalıya duyurulmuştur. Hal böyle olunca davacı dava konusu edilen bakiye alacağını davalıdan istemede haklıdır. Bundan işin eksik yapıldığı ve başkasına ikmal ettirildiği yolundaki davalı savunmasının kabulü ile indirim yoluna gidilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
3. TTK. nun 12. maddesinin 3. bendinde her çeşit imal veya inşa işleri ile uğraşanların ticari bir işletmeye sahip oldukları kabul edilmekte, bu işletmeden doğan hak ve alacakların ticari sayılacağı ve aynı yasanın 21. maddesinde, bir taraf için ticari sayılan işin değeri için de ticari ayılacağı hususu kabul edilmesine göre % 10 faiz yerine davacı için % 5'e hükmolunması da doğru değildir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davalının yerinde görülmeyen bütün ve davacının sair temyiz itirazlarının reddiyle mahkeme kararının 2 ve 3 bentlerde yazılı sebeplerden dolayı davacı yararına BOZULMASINA, 1.000 lira mürafaa vekalet ücretinin davalıdan alınıp davacıya verilmesine, aşağıda yazılı bakiye 63.25 lira temyiz ilam harcının davalıdan alınmasına ve ödediği temyiz peşin harcının istek halinde kendisine iadesine, 7.7.1975 gününde oybirliği ile karar verildi.