 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
14. Hukuk Dairesi
E: 1975/4720
K: 1975/4201
T: 30.09.1975
DAVA : Davacılar vekili tarafından davalı aleyhine 5.3.1974 gününde verilen dilekçe ile satış sözleşmesi gereğince 41 parseldeki binanın üst katına tekabül eden 45/240 arsa payının müvekkileri adına tescili istenmesi üzerine yapılan muhakeme sonunda ; Davanın reddine dair verilen 21.5.1975 günlü hükmün Yargıtay'ca duruşmalı olarak incelenmesi davacılar vekili tarafından istenilmekle tayin olunan 30.9.1975 günü için yapılan tebligat üzerine temyiz edenler vekili Av. G.Ç. ile davacı A.M.geldi. Karşı taraf vekili gelmedi. Açık duruşmaya başlandı. Süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra gelenlerin sözlü açıklaması dinlendi. Duruşmanın bittiği bildirildi. İş karara bırakıldı. Bilahare dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü :
KARAR : Davacılar satış vaadi sözleşmesi gereğince 41 sayılı parseldeki binanın 5 numaralı bağımsız bölümün eklentisi olan depoya tefrik edilen payın kendi adlarına tescilini istemiş mahkemece dava reddedilmiş hüküm davacılar vekili tarafından temyiz olunmuştur.
Kat Mülkiyeti tesis edilmiş olan bir binanın bağımsız bir bölümünün 634 sayılı yasanın yürürlüğünden sonraki bir tarihte noterlikte düzenlenen sözleşme ile satışının vaad olunamayacağı yolundaki mahkeme kararı gerekçesinde isabet yoktur. Ancak ;
Dosyadaki tapu kaydına göre taşınmazda Kat Mülkiyeti kurulmuş olup davacılar halen Kat maliki değillerdir. 634 sayılı yasanın 44. maddesine göre ana taşınmazın üzerine kat ilavesi veya mevcut çekme kat yerine tam kat yapılması kat malikleri kurulunun oybirliği ile vereceği karara bağlıdır. Davacı taraf sözleşmede belirtilen ve bağımsız bölümün bir eklentisi olan depoyu tam kat haline getirdiklerini ileri sürmüşlerdir. Kat Malikleri kurulunun bu yerin tam kat haline getirilmesi konusunda aldığı bir kararın varlığını davacı taraf ileri sürmüşlerdir. Kat Malikleri kurulunun bu yerin getirdiklerini ileri sürmüşlerdir. Kat malikleri kurulunun bu yerin tam kat haline getirilmesi konusunda aldığı bir kararın varlığını davacı taraf ileri sürmemiş delil listesinden de göstermemiştir. Münferit muvafakatlar geçersiz olduktan başka 1 no'lu bağımsız bölüm malikinin de esasen muvafakatı yoktur. Aynı maddenin (b) bendine göre taşınmazın bu inşaattan sonra alacağı duruma göre yapılan yeni ilavelerde dahi olmak üzere bütün bağımsız bölümlere tahsisi olunacak arsa paylarının usulüne göre yeniden ve oybirliği ile tesbit edilmesi tapuya da tescili gerekir.
Şu halde ; Taşınmazda halen Kat Mülkiyeti Kurulu bulunduğuna göre davacıların tam kat haline getirdikleri depo için satış vaadi sözleşmesine dayanarak 45/240 payın kendi adlarına tescili bağımsız bölümden ayrı olarak satışı ve bu eklentilere pay tahsisi de mümkün değildir.
Mahkemece davanın reddine dair verilen karar bu bakımlardan ve sonucu itibariyle doğrudur.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazının reddi ile sonucu itibariyle doğru olan hükmün ONANMASINA ve aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine 30.9.1975 gününde oybirliğiyle karar verildi.